پيش بيني پيشرفت تحصيلي دانش آموزان بر اساس خودپنداشت تحصيلي و مسند مهارگري

Predicting academic achievement based on academic selfconcept and locus of control

پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان براساس خودپنداشت تحصيلي و مسند مهارگري انجام گرفت. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش‌آموزان رشته علوم تجربي سال آخر دبيرستان‌هاي دورهي دوّم متوسطه دخترانه و پسرانه دولتي تهران در سال تحصيلي 93-1392 تشكيل مي‌دادند كه 560 دانش‌آموز دختر و پسر به روش نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي، به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. به‌منظورجمع‌آوري داده‌ها از مقياس خودپنداشت تحصيلي، مقياس دروني بودن افراد قدرتمند و شانس و از نمره معدل به عنوان معيار پيشرفت تحصيلي استفاده شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون درSPSS21 استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه بين خودپنداشت تحصيلي و مسند مهارگري با پيشرفت تحصيلي رابطه مستقيم معناداري (0/01>P) وجود دارد. همچنين، نتايج تحليل رگرسيون آشكار كرد كه تقريباً 23 درصد از واريانس پيشرفت تحصيلي دانش آموزان براساس خودپنداشت تحصيلي و مسند مهارگري دروني به صورت مثبت قابل پيش بيني است. بنابراين، مي‌توان نتيجه گرفت كه با افزايش خودپنداشت تحصيلي و مسند مهارگري دروني بر ميزان پيشرفت تحصيلي دانش آموزان افزوده مي‌شود. به‌ عبارت ‌ديگر خودپنداشت تحصيلي و مسندمهارگري از متغيرهاي مهم در پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان است.

The purpose of this study was to predict the academic achievement based on academic self-concept and locus of control. The design of this study was correlational-descriptive. The population consisted of all male and female preuniversity students in public high schools of Tehran majoring in natural sciences in the academic year of 2014-2015. From this population, 560 male and female students were selected using multi-stage random sampling. The instruments were academic self-concept scale, and interiority, powerful people and chance scale. Also, the students’ GPA was considered as the criterion of their academic achievement. Data analysis was performed through Pearson's correlation coefficient and regression analysis in SPSS 21. The results showed a positive significant correlation between academic self-concept and locus of control with academic achievement (p<0.01). The result of regression analysis also revealed that almost 23% of students’ academic achievement variance was predicted positively based on academic self-concept and internal locus of control. Hence, it can be concluded that by increase of the level of academic self-concept and locus of control, the academic achievement increases accordingly. In other words, academic self-concept and locus of control are the most important variables in academic achievement of the students.