بررسي احساس تبعيض جنسيتي بين اعضاي هيئت‌علمي و عوامل مؤثر بر آن

هدف پژوهش حاضر، بررسي احساس تبعيض جنسيتي بين اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه است. جامعه آماري اساتيد زن و مرد هيئت‌علمي سه دانشگاه فني شهر تهران (صنعتي شريف، صنعتي اميركبير، فني تهران) مي‌باشد. نمونه آماري، شامل 210 نفر از جامعه آماري فوق است. در اين پژوهش از روش تحقيق پيمايشي استفاده‌شده و ابزار تحقيق پرسشنامه محقق ساخته با سؤالات بسته است. براي تدوين چارچوب نظري و استخراج عوامل مؤثر بر احساس تبعيض جنسيتي از نظريه‌هاي سقف شيشه‌اي، تصورات قالبي تفاوت‌ها، تعارض نقش‌ها، كمبودها، توده حياتي، انگيزه پيشرفت و ترس از موفقيت كمك گرفته شد و بر اين اساس، مدل تحقيق تدوين شد. در اين مدل «احساس تبعيض جنسيتي» با مؤلفه‌هاي نابرابري در جذب هيئت‌علمي، نابرابري در استفاده از خدمات علمي، تحقيقاتي، رفاهي دانشگاهي، نابرابري در احراز سمت‌هاي مديريتي و نابرابري در ارتقاي مرتبه علمي سنجيده و به‌عنوان متغير وابسته بكار رفته است و نحوه مديريت مسئولين دانشگاه (سقف شيشه‌اي، كليشه‌هاي جنسيتي مسئولين، قوانين و مقررات دانشگاه)، كليشه‌هاي جنسيتي فرد، ارتباطات سازماني، انگيزه پيشرفت و ترس از موفقيت فرد به‌عنوان متغيرهاي مستقل در نظر گرفته‌شده است. توزيع درصدي مؤلفه‌هاي احساس تبعيض جنسيتي نشان مي‌دهد كه در رابطه با احراز سمت‌هاي مديريتي نسبت به ساير مؤلفه‌ها احساس تبعيض جنسيتي بيشتري وجود دارد و آزمون تحليل رگرسيون عوامل مؤثر بر متغير وابسته نشان مي‌دهد كه تأثير پنج متغير، سقف شيشه‌اي، كليشه‌هاي جنسيتي فرد، انگيزه پيشرفت، ترس از موفقيت فرد و كليشه‌هاي جنسيتي مسئولين بر احساس تبعيض جنسيتي معني‌دار است.