تحليل نقش سرمايه اجتماعي بر توسعه اقتصادي - اجتماعي روستاهاي مرزي منطقه سيستان

سرمايه اجتماعي، امروزه به‌ عنوان يكي از شاخصه‌هاي رشد و توسعه در هر جامعه‌اي مطرح مي‌باشد. به‌طوركلي سرمايه اجتماعي دربردارنده مفاهيمي چون؛ اعتماد، همكاري و روابط متقابل بين اعضاء يك گروه، رشد و انسجام اجتماعي، بسط مشاركت اجتماعي و اعتماد متقابل فرد - جامعه و دولت است. هدف پژوهش حاضر سنجش متغيرهاي مختلف سرمايه اجتماعي و تاثير آن بر توسعه اقتصادي و اجتماعي روستاهاي مرزي سيستان مي باشد. روش پژوهش توصيفي - تحليلي مبتني بر بررسي منابع كتابخانه‌اي، بررسي‌هاي ميداني و تكميل پرسشنامه بوده، جامعه آماري مورد مطالعه همه روستاهاي واقع در محدوده مرزي سيستان را تشكيل مي‌دهد كه تعداد 1916 خانوار از 16 روستا نزديك مناطق مرزي را در برمي‌گيرد. بدين منظور نمونه مورد بررسي با بهره‌گيري از فرمول كوكران 380 سرپرست خانوار در روستاهاي مرزي منطقه سيستان به‌دست‌آمده است. اطلاعات جمع‌آوري‌شده با استفاده از نرم‌افزار Spss و مدل ANP، تجزيه‌ و تحليل شده است. بر اساس نتايج حاصل از مدل ANP، از بين شاخص‌هاي موردبررسي شاخص افزايش استفاده از ماشين‌آلات با وزن عمومي 0/727 و وزن نرمال 0/161 در بالاترين رتبه و شاخص احترام به نظرات ديگران با وزن عمومي 0/004 و وزن نرمال 0/010 در پايين‌ترين رتبه قرارگرفته است. نتايج آناليز واريانس (Anova)، نشان مي‌دهد كه رابطه معناداري بين سرمايه اجتماعي و توسعه اقتصادي - اجتماعي روستاهاي مرزي منطقه سيستان وجود دارد. در واقع رشد سرمايه اجتماعي در زمينه توسعه اجتماعي و اقتصادي زمينه مشاركت آن‌ها را در تاثيرگذاري و تصميم‌گيري‌هاي موثر در تهيه و اجراي طرح‌هاي توسعه روستايي فراهم مي‌نمايد.