فوتبال در گروه ورزش هاي برخوردي قرار دارد؛ از اين رو بازيكنان آن مستعد آسيب هاي بيشتري هستند. بر اساس گزارش هاي ارائه شده، حدود 4 تا 22 درصد از كل آسيب هاي فوتبال در سر و گردن اتفاق مي افتد كه علت اصلي آن، برخورد سر با بازيكنان و توپ ذكر شده است. با اين فرض كه فشار حاصل از هد زدن مي تواند از علل بروز آسيب ها باشد، هدف اين تحقيق، ارتباط بين فشار وارد بر سر با برخي پارامترهاي آنتروپومتريكي، كينماتيكي و كينتيكي در هدينگ توپ هاي ارسالي از منطقه كرنر و آزاد مستقيم فوتبال است. 16 فوتباليست نيمه حرفه اي با ميانگين و انحراف استاندارد سن (1/93±17/5 سال)، قد (6/54±177/08 سانتي متر) و وزن (4/95±63/88 كيلوگرم) در اين تحقيق شركت كردند. دو دوربين كداك با سرعت 150 فريم در ثانيه از آزمودني ها در لحظۀ هدينگ فيلم برداري كردند. هنگام ضربۀ هدينگ، سرعت توپ و سر افراد بر حسب m/s و تغيير زواياي بدن بر حسب درجه، به ترتيب با نرم افزارهاي «متلب» و «اتوكد» محاسبه و اندازه گيري شد. براي اندازه گيري فشار وارد بر سر در زمان هد زدن، از دستگاه فشارسنجي استفاده شد كه روي پيشاني نصب شده بود. به منظور توصيف اطلاعات، از ميانگين و انحراف معيار و از روش همبستگي «پيرسون» براي تعيين رابطۀ بين متغيرها، در سطح اطمينان 95% استفاده شد. نتايج نشان داد بين فشار وارد بر سر در ضربات كرنر راست با متغيرهاي تحقيق ارتباط معني داري وجود ندارد (0/05
p). نتايج تحقيق مؤيد آن است كه براي جلوگيري از شدت آسيب در زمان هدينگ، توجه خاص به متغيرهاي آنتروپومتريكي، به¬ويژه سن و محيط سر ضروري است. ضمن اينكه با كاهش زاويۀ سر و تنه در هنگام هدينگ، مي توان در كاهش فشار وارد بر سر و به تبع آن، كاهش پتانسيل بروز آسيب اقدام كرد. بر اساس نتايج تحقيق به مربيان و بازيكنان توصيه مي شود به ضربات هدينگ چرخشي، به¬ويژه ضربات چرخشي سر از سمت راست به چپ، توجه بيشتري نمايند.