رابطه بين حمايت اجتماعي ادارك شده و پيروي از درمان در بيماران با ديابت نوع 2: نقش واسطه اي تاب آوري و اميد

Relationship between perceived social support and adherence of treatment in Diabetes mellitus type 2: mediating role of resillency and hope

هدف پژوهش حاضر بررسي اثر حمايت اجتماعي ادراك شده بر پيروي از درمان از طريق تاب آوري، و اميد در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 بوده است. تعداد 234 بيمار مبتلا به ديابت نوع 2 از ميان بيماران ديابتي داراي پرونده در شبكه بهداشت و درمان شهرستان لامرد به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. شركت كنندگان مقياس حمايت اجتماعي ادراك شده(MSPSS)، مقياس اميد (HS)، تاب آوري ( CD-RISC) و پرسشنامه ي پيروي كلي (GAS) در اين پژوهش تكميل كردند. تحليل مدل بر اساس نرم افزار AMOS-16 انجام گرفت. تحليل­هاي الگويابي معادلات ساختاري نشان دادند كه الگوي پيشنهادي برازنده داده ­ها نمي ­باشد و نياز به بهبود دارد. در نتيجه، با حذف مسيرهاي غيرمعني­دار برازش الگوي نهايي با داده ها تأييد گرديد. تحليل­ هاي ديگر نيز نشان دادند كه دو مؤلفه حمايت دوستان و حمايت ديگر افراد مهم توانستند تاب آوري را پيش بيني نمايند و همچنين مؤلفه حمايت دوستان و حمايت ديگر افراد مهم به صورت غير مستقيم پيروي را از طريق متغير تاب آوري پيش بيني مي كنند. متغير اميد نيز نقش واسطه اي در مدل نداشتند. از يافته هاي اين پژوهش مي توان اين گونه نتيجه گيري كرد كه سازه تاب آوري مي تواند به عنوان متغير واسطه اي تاثير حمايت اجتماعي ادراك شده (مانند، حمايت دوستان و حمايت ديگر افراد مهم) بر پيروي از درمان در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 را تقويت نمايد

The purpose of this study was to investigate the effect of perceived social support on adherence through resilience and hope in patients with type 2 diabetes. 234 patients with type 2 diabetes among files available with diagnosis type 2 diabetes in health center Lamerd were selected by simple random sampling method. Participants were asked to complete Multidimensional Scale of Perceived Social Support, Hope Scale, Resilience Scale and General Adherence Scale. Structural equation modeling through AMOS-16 software packages were used for data analysis. Analysis of structural equation modeling indicated that default model don’t fit for data and require to improvement. As a result, by eliminating non-significant routes final model fit to the data was confirmed. Other analyses revealed that the support of friends and other important people support were able to predict resiliency. As well the support of friends and other important people support indirectly predicted resilience through adherence. Hope also hadn’t a role mediating variable in the model. The findings of this study can be concluded that the resilience can be reinforced as the mediator variable effect of perceived social support (eg, support of friends and other important people support) on adherence to treatment in patients with type 2 diabetes.