تأثير افزايش فركانس رزونانسHRV بر كاهش افسردگي بيماران عروق كرونر قلب به دنبال جراحي CABG

The Effect of Increasing HRV Resonance Frequency on Reduction of Depression in post-CABG patients

دو دهه تحقيقات گسترده نشان مي ­دهند كه تغييرپذيري ضربان قلب (HRV) با تنظيم هيجان ­ها، سلامت و بيماري ارتباط مستقيم دارد. كاهش HRV با افزايش علائم افسردگي، پيشرفت بيماري عروق كرونر قلب و افزايش خطر مرگ و مير پس از رويدادهاي قلبي همراه است. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير افزايش فركانس رزونانس HRV از طريق مداخلات روانشناختي بر كاهش افسردگي بيماران به دنبال جراحي عروق كرونر قلب بود. نمونۀ مورد مطالعه 75 بيمار جراحي شده ­ي عروق كرونر بودند كه از بين بيماران شركت كننده در برنامۀ بازتواني مركز قلب تهران انتخاب شدند. اين بيماران به­ صورت تصادفي در سه گروه: 1) مداخلات هيجان ­محور، 2) مداخلات مختلط (هيجان­محور و شناختي)، و 3) گروه كنترل قرار گرفتند. هر سه گروه پيش از مداخلات با استفاده از خرده ­مقياس افسردگي DASS-21 و دستگاه ثبت و بازخورد HRV مورد ارزيابي قرار گرفتند. گروه ­ها به مدت 5 هفته تحت مداخلات درماني بودند و پس از مداخلات به وسيلۀ همان ابزار و مقياس ها مورد ارزيابي مجدد قرار گرفتند. نتايج نشان داد مداخلات هيجان ­محور و شناختي از طريق بازخورد HRV به بيمار موجب افزايش فركانس رزونانس (p<0/01) و بهبود افسردگي بيماران به­ دنبال جراحي CABG مي ­شوند (p<0/5). كاهش علائم افسردگي هم از نظر آماري و هم از نظر باليني معنادار بود.

Two decades of researches showed a linear relationship between heart rate variability (HRV) and emotion regulation, health and disease. HRV reduction was associated with increasing depression symptoms, CHD progress and subsequent mortality. The purpose of the study was to investigate the effect of increasing HRV resonance frequency of post-CABG patients using psychological interventions (emotion-focused and cognitive techniques) on reduction of depression. We selected 75 CABG patients who participated in cardiac rehabilitation program of Tehran Heart Center. The patients randomly assigned to 3 groups: 1) emotionfocused intervention group 2) mixed (cognitive and emotion- focused) intervention group and 3) control group (common hospital interventions). All of the groups completed DASS-21 depression subscale before and after of interventions. Their HRV resonance frequency was also recorded before and after of interventions. They received interventions for 5 week included group sessions, individual sessions, personal practice, home assignments and HRV biofeedback. The results indicated emotion-focused and mixed (cognitive and emotion-focused interventions) interventions increased HRV resonance frequency and decreased depression in post-CABG patients. The findings were significant statistically for resonance frequency (p<0/01) as well as depression (p<0/05) and the reduction of depression symptoms were also significant clinically