مدلسازي رابطه بارش با ارتفاع در منطقه زاگرس

براي براورد بارش در منطقه زاگرس شمال غربي و مركزي، از مدلهاي رگرسيون خطي، لگاريتمي، تواني و نمايي دو متغيره و چندمتغيره استفاده شد. نتايج مطالعه نشان داده كه مدلهاي دومتغيره به دليل معنادار نبودن يا پايين بودن ضرايب همبستگي و ضعف در پوشش دادن كل منطقه، براي براورد بارش مناسب نيستند. از بين مدلهاي چند متغيره، مدل چند متغيره خطي، در حالتي كه منطقه به نواحي رو به باد و پشت به باد تقسيم مي شود، براي براورد بارش مناسب تشخيص داده شد. آزمون ، نيز اختلاف معناداري را بين ارقام مشاهده شده و برآورد شده بارش نشان نداد و در نتيجه بر مبناي ارقام براورد شده از نقشه هاي ساليانه و فصلي براورد بارش، ارتفاع و حجم بارش ساليانه و فصلي ارائه شد. به نظر مي رسد در ناحيه رو به باد، با افزايش ارتفاع، ميزان بارش كاهش مي يابد و همچنين افزايش طول و عرض جغرافيايي، در غالب دوره هاي زماني باعث كاهش بارش مي شود .