بررسي رابطه ي هوش معنوي و رهبري خدمتگزار در مديران مدارس متوسطه

The relation between spiritual intelligence and servant leadership In high school’s principals

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه­ ي هوش معنوي و رهبري خدمتگزار در مديران مدارس متوسطه شهر اصفهان مي ­باشد. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه مديران دبيرستان ­هاي شهر اصفهان (118نفر) در سال تحصيلي 92-1391 بودند و نمونه پژوهش شامل 92 نفر از اين افراد بوده كه با استفاده از روش نمونه ­گيري خوشه ­اي مرحله ­اي تصادفي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه­­ رهبري خدمتگزار لاب (1999) و پرسشنامه ­­ هوش معنوي كينگ (2007). نمره كلي با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ براي هر كدام از پرسشنامه­ ها به ترتيب 0/97 و 0/87 به دست آمد. جهت تجزيه و تحليل يافته­ ها از ضريب همبستگي پيرسون و آزمون t مستقل استفاده شد. يافته ­ها نشان دادكه بين هوش معنوي با نمره كلي رهبري خدمتگزار و كليه مولفه­ هاي آن رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. هم­چنين مشاهده شدكه رابطه بين هوش معنوي و رهبري خدمتگزار در مديران زن و مرد تفاوت معناداري ندارد.

The main object of this study was to survey the relation between spiritual intelligence and servant leadership of Isfahan high school's principals. The research method was descriptive with correlation type .the study population consisted of 118 principals in the high school year 2012-2013 of Isfahan city, whom 92 of them were randomly selected through stage cluster sampling .the research instruments included standardized questionnaires: servant leadership (Laub ,1999) and spiritual intelligence( King ,2000) questionnaires .in order to analyses data was used of Pearson correlation coefficient and T test .results showed that there was a significant and positive relation between servant leadership and all of the components of spiritual intelligence .There was no significant difference between male and female principals in related to relationship between servant leadership and spiritual intelligence components