مقايسه اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي و نوروفيدبك بر كاهش نشانه هاي پيش مرضي اختلال دوقطبي

Comparison the effectiveness Dialectical behavior therapy and Neurofeedback in reducing prodromal symptoms of bipolar disorder

هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي و نوروفيدبك بركاهش نشانه هاي پيش مرضي اختلال دوقطبي بود. در اين تحقيق كه از نوع نيمه آزمايشي بود، جامعه آماري شامل تمامي دبيرستان هاي دخترانه شرق شهر تهران بود. نمونه گيري در دو مرحله صورت گرفت. در مرحله اول كه با استفاده از نمونه گيري تصادفي خوشه اي صورت گرفت، از بين 100 پرسشنامه، 77 دانش- آموز كه در تمامي پرسشنامه ها نمرات بالاتر از ميانگين دريافت نمودند، به مرحله دوم نمونه گيري وارد شدند. در مرحله دوم نمونه- گيري با استفاده از نمونه گيري هدفمند تعداد 11 نفر انتخاب شده و به صورت تصادفي در سه گروه جايگزين شدند. ابزارهاي پژوهش عبارت بود از مصاحبه باليني ساختار يافته براي تشخيص اختلالات محور I ( SCID (، مقياس تكانشگري بارات ) BIS-11 ( و مقياس دشواري در تنظيم هيجان ) DERS (. نتايج با استفاده از روش تحليل واريانس آميخته ) Mixed ANOVA ( و با استفاده از SPSS نسخه 71 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج بيانگر اين بود كه اثر تعاملي تكانشگري*گروه ) 0/0007= P و588=(F(4,12 ( به نفع گروه نوروفيدبك و همچنين اثر تعاملي دشواري در تنظيم هيجان*گروه f4,12=4,07, p=0,026 به نفع گروه رفتاردرماني ديالكتيكي به لحاظ آماري معنادار بود. اين يافته بيانگر اين است كه با در نظر گرفتن نشانه هاي روان شناختي برجسته در هر فرد ميتوان رويكرد درماني متناسب تري بكار برد

The purpose of this research was comparing the effectiveness of Dialectical behavior therapy and Neurofeedback in reducing prodromal symptoms of bipolar disorder. In this research that was a semi-experimental research; statistical population contains all girls’ high schools in the East of Tehran. The Sampling was done in two steps. In the first step, that was a randomly cluster sampling, among 300 filled questionnaires, 27 students who received scores higher than the mean score among all questionnaires were selected and entered the next level of sampling. In the second step, using purposeful sampling, 18 students were selected and assigned in three groups randomly. The research tools were structured clinical interview for axis one disorders, Barratt Impulsivity scale and difficulty in emotion regulation scale. Mixed ANOVA method was used to analyze the data with 23 version SPSS. The results of analysis showed that the effect of Impulsivity*group (F(4,12)=5088,p=0.007), in neurofeedback group and the effect of difficulty in emotion regulation*group (F(4,12)=4.07,P=0.026) in Dialectical behavior therapy group was statistically meaningful. This result showed that with spotting psychological symptoms in each individual, a more appropriated treatment approach can be used.