بررسي ناپايداري ژئومورفولوژيك دامنه اي به روش آنبالاگان با استفاده ازGIS مطالعه موردي:حوضه آبخيز كلات در ارتفاعات هزار مسجد)

پديده لغزش همانند پديده هاي زمين لرزه، سيل و آتشفشان، از بلاياي طبيعي مهم به شمار ميرود كه هر ساله رخداد آن در مناطق كوهستاني و مرتفع كشور خسارات و صدمات قابل ملاحظه اي به بار مي آورد. امروزه در كشورهاي درگير با مسأله زمين لغزش، تمايل فزايندهاي براي ارزيابي و پهنه بندي خطر و خسارت اين پديده وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر، تهيه نقشه پهنه بندي خطر وقوع زمين لغزش با استفاده از روش آنبالاگان در حوضه آبخيز كلات است. در اين تحقيق، به منظور پي بردن به ميزان ناپايداري در قسمت هاي مختلف نقشه هاي هر يك از عوامل مؤثر بر وقوع زمين لغزش، اطلاعات مربوط به ليتولوژي، شيب، ارتفاع نسبي، كاربري و پوشش زمين، ناپيوستگي ساختاري و آب زيرزميني در محيط سامانه اطلاعات جغرافيايي تهيه شد. سپس بر اساس روش آنبالاگان كل منطقه مورد مطالعه به 26 واحد كاري تقسيم، و عوامل تأثيرگذار در زمين لغزش به صورت جداگانه در هر كدام از واحدهاي كاري ارزيابي شد و ارزش عددي هر كدام به دست آمد و در نهايت، كل امتيازات جمع شد و بر اساس امتيازات به دست آمده نقشه پهنه بندي خطر زمين لغزش براي كل منطقه ترسيم گرديد. بر اساس اين نقشه، پهنه هاي خطر خيلي زياد 31/13 كيلومتر مربع از مساحت كل منطقه يا 18/52 درصد از اراضي را به خود اختصاص داده كه در نزديك روستاها و محل عبور جاده قرار گرفته اند. مناطق با خطر زياد 37/30 درصد منطقه مورد مطالعه، پهنه با خطر متوسط 23/8 درصد و پهنه با خطر كم 20/38 درصد از منطقه را به خود اختصاص داده اند. همچنين، نتايج اين پژوهش نشان داد كه ناپايداري ژئومورفولوژيك دامنه اي رابطه مستقيمي با شيب توپوگرافي، مقدار سازندهاي سطحي و نوع آن و مواد هوازده و آب هاي زيرزميني در منطقه مورد مطالعه دارد.