مقايسه اثربخشي درمان شناختي رفتاري گروهي و درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر متغيرهاي ميانجي اختلال اضطراب فراگير

Comparison of the effectiveness between cognitive behavior therapy and mindfulness based cognitive therapy in mediator variables of generalized anxiety disorder

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي درمان شناختي- رفتاري (الگوي بوركوك) و درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر متغيرهاي ميانجي اختلال اضطراب فراگير بود. اين پژوهش به صورت شبه آزمايشي انجام شده و داراي گروه گواه همراه با گمارش تصادفي، پيش­آزمون- پس ­آزمون و پي­گيري 4 ماهه بوده است. جامعه پژوهش كليه زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير شهر تهران بود. روش نمونه ­گيري به صورت در دسترس و تخصيص شركت كنندگان در دو گروه به صورت تصادفي بوده است. در اين پژوهش از مقياس 7 سوالي اختلال اضطراب فراگير، تنظيم هيجاني، پرسشنامه اجتناب شناختي، حل مسئله، مقياس آگاهي از توجه ذهن ­آگاهانه و خودشفقت ­ورزي استفاده شد. شركت ­كنندگان در مرحله پيش ­آزمون، پس ­آزمون و پي­گيري 4 ماهه مقياس­ ها را تكميل نمودند. جهت تجزيه و تحليل داده­ ها از روش تحليل واريانس با اندازه ­گيري مكرر استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از آن بود كه درمان شناختي رفتاري در مقايسه با درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي اثربخشي بيشتري در كاهش اجتناب شناختي، بهبود تنظيم هيجاني و حل مسئله داشته، و اين در حالي است كه اثربخشي درمان شناختي مبتني بر ذهن­آگاهي بر افزايش توجه ذهن­آگاهانه و خودشفقت­ورزي بيشتر بوده است. بنابراين، از نتايج پژوهش فوق استنباط مي ­شود كه هر كدام از دو روش، اثربخشي متفاوتي در خصوص متغيرهاي ميانجي اين اختلال دارند.

The aim of the present study was to compare the effectiveness of Cognitive-Behavior (CBT) therapy (Borkovec model) and mindfulness based cognitive therapy (MBCT) in mediator variables of generalized anxiety disorder. A Semi experimental design using pre and post-test and a four months follow up was conducted. The statistical population comprised of women with generalized anxiety disorder in Tehran. Participants’ selection was based on availability and they were randomly assigned into two groups. In this research, the following measurement tools were used: Generalized Anxiety Disorder Scale (GAD-7), Cognitive Avoidance Scale (CAQ), Problem Solving Inventory (PSI), Dysregulation of Emotion Scale (DERS), Mindfulness Attention Awareness Scale (MAAS) and Self-Compassion Scale (SCS). Participants completed the tools in pre&post test and 4 months follow up. Data were analyzed via repeated measure analysis of variance. Results showed that CBT was effective in reducing cognitive avoidance, improving problem solving and emotion regulation in post-test and follow up compared to MBCT. MBCT was significantly effective in improving mindfulness attention awareness and self-compassion. It is inferred from the results that the effectiveness of the two treatments in mediator variables is different.