چكيده فارسي :
نوع اين پژوهش كاربردي و روش آن توصيفي-پيمايشي بود. براي گردآوري داده‌ها، در بخش كيفي با تحليل اسناد، موانع پياده‌سازي برنامه كارورزي استخراج شدند و در بخش كمّي، با روش پيمايشي، ديدگاه اعضاي هييت علمي درباره اين موانع مورد بررسي قرار گرفتند. جامعه آماري بخش كيفي شامل گزارش كارگروه‌هاي كارورزي پرديس‌هاي سراسر كشور دانشگاه فرهنگيان از اولين دوره اجراي برنامه كارورزي و جامعه آماري بخش كمّي نيز شامل اعضاي هييت علمي دانشگاه فرهنگيان بود (2057 نفر). تعداد 326 نفر براي گروه نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار پژوهش شامل اسناد و پرسش‌نامه محقق‌ساخته بود.
در بخش كيفي موانع مديريتي و ساختاري، مالي، برنامه‌اي و رويكردهاي نظري درس كارورزي، نظارت و ارزشيابي برنامه، و انساني و ارتباطي، شناسايي شدند. در بخش كمي مشخص شد، همه موانع استخراجي از كاربست موفق برنامه جديد كارورزي جلوگيري مي‌كنند. نتايج حاصل از يافته‌ها نشان دادند، موانع نظارت و ارزشيابي برنامه با ميانگين (4/02) و مالي با ميانگين (3/92) تاثيرگذارترين عوامل بر پياده‌سازي برنامه جديد كارورزي دانشگاه فرهنگيان هستند. همچنين در زمينه موانع كاربست كارورزي جديد بر اساس سابقه تدريس تفاوت معناداري مشاهده شد. نتايج اين پژوهش مي‌توانند دريچه‌هاي جديدي را براي توجه بنيادي به كارورزي دانشجو معلمان و ايجاد تغييرات مطلوب در بازنگري برنامه جديد كارورزي بگشايند. برنامه‌ريزي وزارت آموزش و پرورش و دانشگاه فرهنگيان براي رفع موانع شناسايي شده در پژوهش حاضر، مي‌تواند به اجراي موفق برنامه كارورزي دانشجومعلمان منجر شود.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to investigate the barriers of implementation of the new internship program at Farhangi?n University. It was an applied research and its method was descriptive-survey. In the qualitative section of the study, the barriers to implementation of the internship program were extracted through analyzing the documents and in the quantitative part of the study, the faculty membersʹ views on the barriers were studied, using a survey. The statistical population of the qualitative section included the working-report of the internship groups of campuses of Farhangi?n University throughout the country, since the first period of the internship program implementation. The statistical population of quantitative section also included the faculty members of Farhangi?n University (N=2057). About 326 people were selected as the research sample. The research tools were documents and the researcher-made questionnaire. In the qualitative section, the managerial, structural, financial, planning, human and communicative barriers, alongside the theoretical approaches of the internship course, and also the monitoring and appraisal of program were identified. In the quantitative section, it was revealed that all the extracted barriers prevent the successful implementation of the new internship program. Findings showed that the barriers of monitoring and appraisal of program with mean 4/02 and financial ones with mean 3/92 were the most influential barriers of the new internship programsʹ implementation. Also, a significant difference was observed in the area of barriers of implementing new internship program based on the teaching experience. The research results open up new windows for fundamental attention to the studentsʹ internships and create the desired changes in the review of the new internship program. The ministry of education and Farhangi?n Universityʹs Planning for removing the detected barriers in the present research can result in the successful implementation of the new internship program.
