تجزيه پذيري و تجزيه ناپذيري دعواي مدني با مطالعۀ تطبيقي در حقوق فرانسه

(The Divisibility and Indivisibility of Civil Actions (with a Comparative Study on the French Legal System

دعواي قابل تجزيه و غيرقابل تجزيه يكي از مفاهيم حقوقي است كه از حيث قانون‌گذاري، رويۀ قضايي و دكترين همواره در پرده‌اي از ابهام باقي مانده است. عناصري چون تعدد ذي‌نفع‌ها يا اصحاب دعوا در بعضي موارد دادگاه‌ها را با مشكلات رسيدگي و اجرايي متعددي مواجه مي‌كند. اين مشكلات ضرورت شناخت اين دعاوي را اجتناب‌ناپذير مي‌نمايد. يكي از مهم‌ترين پيامد‌هاي منفي عدم تشخيص صحيح اين دو نوع دعوا از يكديگر، صدور احكام معارض است. در حال حاضر رويۀ قضايي از الگوي خاصي براي تمييز اين دو دعوا پيروي نمي‌كند و به همين دليل در تشخيص مصاديق هريك از آن‌ها اختلاف نظر‌هاي زيادي وجود دارد. اين پژوهش قصد دارد با استمداد از حقوق تطبيقي، ضمن معرفي عناصري براي تمييز اين دو دعوا، راه‌حل مناسبي براي پيشگيري از صدور آراي معارض و تضييع حقوق اشخاص ارائه دهد.

Divisible and indivisible actions are the legal concepts that in terms of legislation, jurisprudence and doctrine have always remained shrouded in mystery. In some civil cases, being of the plurality of beneficiaries or parties, judges encounter various proceeding and enforcement challenges making inevitable the necessity to conduct a research on these two types of actions. The issuance of contradictory judgments is one of the negative consequences of wrongly making distinction between these two types of actions. Nowadays, jurisprudence does not follow any particular formula to distinct these two actions. Hence there are differences in recognition of instances of these two types of actions. This research, with the assistance of comparative study on the French legal system, is aimed to provide an appropriate solution to the prevention of contradictory judgments and violation of the right of individuals through introducing some elements in order to make distinction between these two types of actions