قدرت هنجاري و ديپلماسي فرهنگي اتحاديه اروپا (كاربست آن در قبال جمهوري اسلامي ايران)

(Normative Power and Cultural Diplomacy of European unio‎n (Its applies to the Islamic Republic of Iran

اين مقاله در پي آن است كه با بررسي جنبه­هاي مختلف فعاليت ديپلماسي فرهنگي اتحاديه اروپا در قالب قدرت هنجاري و شناسايي سازوكارهاي بكار گرفته شده در اين زمينه از سوي اتحاديه، ديپلماسي فرهنگي آن در قبال جمهوري اسلامي ايران را مورد مطالعه و كنكاش قرار دهد. فرضيه مقاله اين است كه بدون در نظر گرفتن سطح و عمق روابط سياسي و اقتصادي اتحاديه اروپا و دولت­هاي عضو آن با ايران، چيزي كه همواره پايه ثابت سياست اتحاديه اروپا در قبال جمهوري اسلامي ايران است، استفاده از ديپلماسي فرهنگي مستتر در قدرت هنجاري و نرم اين اتحاديه با هدف همسوسازي جامعه ايران با نگرش­ها و منافع اتحاديه و نهايتاً تحت فشار قرار دادن حكومت ايران از سوي مردم خود براي گشايش فضاي مطلوب در بلندمدت است.يافته پژوهش اين است كه هرچند ديپلماسي فرهنگي واحدي از سوي اتحاديه اروپا براي تاثيرگذاري بر جامعه و افكار عمومي جمهوري اسلامي ايران تعريف نشده است، با اين حال اين سياست ها در همان چارچوب راهبردهاي فرهنگي اتحاديه اروپا كه از سال 1992 و از پيمان ماستريخت تحت عنوان برنامه هاي سياست فرهنگي اتحاديه اروپا و در دو شيوه نفوذ و تاثيرگذاري مستقيم و غيرمستقيم تعريف شده بود، ادامه داشته و تحت پوشش عناوين مختلف و در چارچوب قدرت نرم اين اتحاديه با ابزارهاي ديپلماسي فرهنگي و قدرت هنجاري عملياتي مي شود. مقاله از نوع توصيفي-تحليلي بوده و از روش‌شناسي استنباطي جهت نيل به اهداف تحقيق استفاده‌ شده است.

This article seeks to study various aspects of the European unio‎n's cultural diplomacy in the form of normative power and identify the mechanisms used by the unio‎n in this regard, study its cultural diplomacy towards the Islamic Republic of Iran.The hypothesis is that regardless of the level and depth of political and economic relations between the European unio‎n and its member states with Iran, which is consistently the basis of the EU's policy towards the Islamic Republic of Iran, the use of cultural diplomacy in the normative and softe power of this unio‎n with the goal of aligning the Iranian society with the attitudes and interests of the unio‎n and Finally putting pressure on the Iranian government by its people to open up a desirable space in the long run. The study finds that, although the European unio‎n has not defined a single cultural diplomacy to influence the public and the public opinion of the Islamic Republic of Iran, these policies, however, are within the same framework of the European unio‎n's cultural policies since 1992 and the Maastricht Treaty as Policy Plans The European unio‎n's cultural dimension was defined in two ways: direct and indirect influence and influence, and continues to be covered by various topics within the framework of the soft power of the unio‎n, with the tools of cultural diplomacy and normative power . This paper is descriptive-analytic and inferential methodology is used to achieve the research objectives.