عنوان مقاله :
اثربخشي زوجدرماني مبتني بر پوياييهاي بينفرهنگي بر تعارض زناشويي زوجين با فرهنگهاي متفاوت
عنوان به زبان ديگر :
The effectiveness of couple therapy based on intercultural dynamics on marital conflict of couples with different culture
پديد آورندگان :
نصر اصفهاني، نرگس , بهرامي، فاطمه دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه مشاوره , اعتمادي، عذرا دانشگاه اصفهان , محمدي، رحمت ا... دانشگاه اصفهان
كليدواژه :
زوجدرماني , ازدواج بينفرهنگي , پويايي ازدواج , تعارض زناشويي
چكيده فارسي :
در عصر حاضر بهدليل گسترش ارتباطات و افزايش مهاجرت، تشكيل خانواده و ازدواج نيز تحت تاثير قرار گرفته است و شاهد افزايش ازدواجهاي بينفرهنگي هستيم. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي زوجدرماني مبتني بر پوياييهاي فرهنگي بر تعارض زناشويي زوجهاي با فرهنگ متفاوت انجام گرفت. روش اين پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيشآزمون-پسآزمون-پيگيري با گروه كنترل بود. نمونه پژوهش حاضر را 16 زوج بينفرهنگي مراجعهكننده به مراكز مشاوره استان اصفهان تشكيل دادند كه بهطور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. متغير وابسته در اين پژوهش تعارض زناشويي بود كه با پرسشنامه تعارض زناشويي ثنايي و براتي (MCQ) ارزيابي شد. متغير مستقل نيز زوجدرماني مبتني بر پوياييهاي فرهنگي بود كه طي 8 جلسه بهصورت زوجي براي گروه آزمايش اجرا شد. يافتهها نشان داد كه زوجدرماني مبتني بر پوياييهاي فرهنگي بر تعارض زناشويي زوجين داراي ازدواج بينفرهنگي موثر است و ميزان آن را كاهش داده است. نتايج بهدست آمده حاكي از آن است كه آموزشهاي مناسب در قالب زوجدرماني مبتني بر پوياييهاي فرهنگي ميتواند نگرانيهاي زوجين داراي ازدواج بينفرهنگي را كاهش دهد و منجر به كاهش تعارض زناشويي آنان شود.
چكيده لاتين :
In the present age, due to the expansion of communication and the increase in immigration, family formation and marriage have also been affected, and we are witnessing an increase in intercultural marriages. The purpose of this study was to determine the effectiveness of intercultural couple therapy on intercultural couple’s marital conflict in Isfahan. The research procedure was quasi-experimental with pre-test, post-test and follow-up design with control group. Statistical population consisted of 16 couples referring to counseling centers of Isfahan, who were randomly assigned to experimental and control groups. The depended variable was marital conflict that was assessed through a marital conflict questionnaire. The independent variable was intercultural couple therapy that was performed for the experimental group in 8 sessions. The results showed that intercultural couple therapy decreased marital conflict of intercultural couples. These findings revealed that suitable training in the form of intercultural couple therapy can reduce couples' psychological worries and decrease their marital conflict.
عنوان نشريه :
روانشناسي خانواده
عنوان نشريه :
روانشناسي خانواده