بررسي اثربخشي درمان مبتني بر آگاهي سيال برفعال سازي مؤلفه هاي هوشبهرهيجاني زنان يائسه

هدف: هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي درمان مبتني بر آگاهي سيال برفعال سازي مؤلفه هاي اصلي هوش هيجاني زنان يائسه بود. روش: اين پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمايشي پيش آزمون - پس آزمون با گروه آزمايش و گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي زنان يائسه اي بودند كه در كارگاه هاي سراهاي محله در منطقه 7 شهر تهران شركت مي كردند. نمونه گيري به شيوه داوطلبانه انجام شد و با ارائه پرسشنامه هوش هيجاني در ميان آنها، تعداد 20 زن كه نمره پايين تر از ميانگين در اين آزمون كسب كردند، انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 10 نفر) جايگزين شدند. از پرسشنامه هوشبهر هيجاني بار-آن (EQ - I ) براي جمع آوري داده ها و از آزمون تحليل كوواريانس براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه نمره هاي تمام مؤلفه هاي اصلي هوش هيجاني گروه آزمايش در پس آزمون به طور معني داري بيشتر از گروه گواه شده بود ( 0/05>p). نتيجه گيري: با توجه به اين يافته هاي مي توان نتيجه گرفت كه شيوه درماني مبتني بر آگاهي سيال در فعال سازي مؤلفه هاي اصلي هوشبهر هيجاني زنان يائسه مؤثر است.