تجربه زيسته فداكاري در ازدواج هاي پايدار (يك مطالعه پديدارشناسي توصيفي روان شناسانه)

هدف : فداكاري مؤلفه اي مهم براي پايداري و ارتقاي كيفيت روابط زناشويي است. از اين رو، هدف پژوهش حاضر بررسي تجربه زيسته پديده فداكاري در زندگي زناشويي و مشخص كردن ساختار نهايي آن در شركت كنندگان پژوهش است. روش: پژوهش حاضر يك مطالعه كيفي از نوع پديدارشناسي توصيفي روان شناسانه است كه در آن 10 شركت كننده (5 مرد و 5 زن) به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از روش مصاحبه عميق استفاده شد و اين روند تا مرحله اشباع داده ها ادامه داشت. يافته ها: تحليل داده ها، 12 جزء تشكيل دهنده فداكاري را در بافت زندگي زناشويي نشان داد كه عبارت اند از: 1- داشتن حس عشق و علاقه به همسر و درك شدن در زندگي زناشويي؛ 2- داشتن حس انسانيت، وجدان و رشد شخصي؛ 3- مؤثر دانستن عقايد مذهبي، ديني و معنوي در رفتارهاي فداكارانه؛ 4- حس لزوم متقابل بودن رفتارهاي فداكارانه؛ 5- ادراك فداكاري يك طرفه و آسيب زا 6- اعتقاد به همبسته هاي رفتار فداكارانه نظير گذشت، صبر و تحمل سختي ها؛ 7- لزوم ادراك رفتار فداكارانه همسر به صورت مورد قدرداني قرار گرفتن؛ 8- معناي فداكاري به عنوان عدم خودخواهي و گذشتن از خود براي ديگري، 9- داشتن يك نگرش بلندمدت و متعهدانه به زندگي زناشويي؛ 10- فداكاري به خاطر عوامل بيرون از سيستم زن وشوهري مانند داشتن فرزندان و جامعه؛ 11 - الگو گيري از خانواده مبدأ؛ و 12- ادراك تفاوت هاي جنسيتي در تجربه رفتار فداكارانه. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه دستاوردهاي فراواني براي مراكز مشاوره و متخصصان زوج درماني در بردارد. فهم ساختار پديده فداكاري در زندگي زناشويي، آن گونه كه در اين مطالعه آمده است، مي تواند به زوج ها كمك كند تا از ناخشنودي در زندگي زناشويي جلوگيري نموده و كيفيت و رضايت زناشويي خود را بهبود بخشند