نقش راهبردهاي انگيزشي، راهبردهاي يادگيري شناختي و يادگيري از همتايان در پيش بيني پيشرفت تحصيلي زبان فاكليسي

اين پژوهش با هدف بررسي نقش راهبردهاي انگيزشي (هدف هاي پيشرفت، خودكارآمدي و اضطراب امتحان)، راهبردهاي يادگيري شناختي (مرور ذهني، بسط دهي و سازماندهي و يادگيري از همتايان در پيشرفت تحصيلي زبان انگليسي انجام شد. در كل 160 دانش آموز (102 دختر و 58 پسر) پايه سوم رشته هاي نظري دبيرستان هاي دولتي شهر پيشوا به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند و همه آنها پرسشنامه راهبردهاي انگيزشي و يادگيري پينتريچ و همكاران (1999) و نسخه تعديل شده پرسشنامه هدفهاي پيشرفت اليوت و مك گريگور (2001) را تكميل كردند. يافته ها نشان داد كه خودكارآمدي، مرور ذهني و جهت گيري هدف تبحرگرا با پيشرفت زبان رابطه مثبت و معنادار و اضطراب امتحان، يادگيري از همتايان و هدف اجتناب از عملكرد با پيشرفت تحصيلي رابطه منفي و معنادار دارند. خودكارآمدي، يادگيري از همتايان و جهت گيري هدف تبحر گرا در يك مدل توانستند 37 درصد از واريانس پيشرفت در زبان انگليسي را پيش بيني كنند و سهم خودكارآمدي در پيش بيني پيشرفت زبان بيش از ساير متغيرها بود. يك يافته غير منتظره نقش منفي يادگيري از همتايان در پيشرفت زبان انگليسي بود. بخشي از يافته هاي پژوهش حاضر با پژوهش هاي قبلي همسو بود. نقش خودكارآمدي در پيشرفت زبان انگليسي در مقايسه با ساير متغيرها برجسته بود. تلويحات نظري يافته ها مورد بحث قرار گرفت