عنوان مقاله :
شيوع سرمي و عوامل خطر ارليشيوز سگسانان در سگهاي شهري و روستايي اهواز
عنوان فرعي :
Seropervalence and risk factors of canine ehrlichiosis in urban and rural dogs in Ahvaz
پديد آورنده :
بهاريه يزدي محمد
پديد آورندگان :
پورمهدي مهدي نويسنده دانشكده ي دامپزشكي، دانشگاه شهيد چمران اهواز Pourmahdi Borujeni M , مصلي نژاد بهمن نويسنده دانشكده ي دامپزشكي، دانشگاه شهيد چمران اهواز Mosallanejad B , غريبي داريوش نويسنده دانشكده ي دامپزشكي، دانشگاه شهيد چمران اهواز Gharibi D
سازمان :
دانشكده ي دامپزشكي، دانشگاه شهيد چمران اهواز
كليدواژه :
سگ , ارليشيوز , اهواز , سرولوژي , اپيدميولوژي
چكيده فارسي :
ارليشيوز مونوسيتيك سگسانان، يك بيماري زيونوز و منتقله از طريق كنه است كه توسط ارليشيا كنيس ايجاد مي شود. بيماري در سگ داراي نشانه هاي باليني متنوعي مي باشد. هدف از انجام مطالعه ي حاضر، تعيين ميزان آلودگي و فاكتورهاي خطر ارليشيا كنيس در سگ به روش الايزا و گسترش خوني بود. نمونه هاي خون از 184 قلاده سگ شهري و روستايي و به صورت تصادفي، در منطقه ي اهواز تهيه شد. از 184 قلاده سگ مورد مطالعه، 98/30 درصد (فاصله اطمينان 95 درصد، 68/37-28/24 درصد) و صفر درصد به ترتيب در الايزا و گسترش خوني مثبت بودند. رگرسيون لاجستيك نشان داد كه شانس آلودگي بين سن برحسب سال و بيماري 6/1 (فاصله ي اطمينان 95 درصد 97/1- 3/1) است (001/0P < ) و سن 3/16 درصد از تغييرات بيماري را توجيه مي كند. شانس آلودگي در جنس نر 1/1 برابر جنس ماده (فاصله ي اطمينان 95 درصد 09/2- 58/0) بود (05/0P > ). فراواني نسبي آلودگي در نژاد اصيل و مخلوط به ترتيب 69/11 و 86/44 درصد بود. شانس آلودگي در نژاد مخلوط 14/6 برابر نژاد اصيل (فاصله ي اطمينان 95 درصد 58/13-78/2) است و نژاد 9/17 درصد از تغييرات آلودگي را توجيه ميكند (001/0P < ). شانس آلودگي در سگ هاي روستايي 31/4 برابر شهري (فاصله ي اطمينان 95 درصد 59/8- 17/2) بود و محل زندگي 9/13 درصد از تغييرات آلودگي را توجيه مي نمود (001/0P < ). شانس آلودگي در سگهاي داراي كنه 51/8 برابر سگ هاي فاقد كنه (فاصله ي اطمينان 95 درصد 57/19-7/3) بود و تماس با كنه 2/20 درصد از تغييرات آلودگي را توجيه مي نمود (001/0P < ). مطالعه ي حاضر نشان داد كه ارليشيا كنيس در سگ هاي منطقه ي اهواز وجود دارد و اقدامات كنترلي و پيش گيري، مي بايست مدنظر سياست گذاران بهداشتي قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Canine monocytic ehrlichiosis is a tick borne and zoonotic disease caused by Ehrlichia canis. The disease has a variety of clinical signs in dogs. The aim of the present study was to determine the prevalence and risk factors of Ehrlichia canis in dogs by ELISA assay and blood smear examination. Blood samples were randomly collected from 184 urban and rural dogs in Ahvaz district. Of the 184 dogs that were studied, 30.98% (95 % CI: 24.28-37.68%) and zero percent were identified as positive on the ELISA and blood smear, respectively. Logistic regression showed that the odds of infection is 1.6 (95 % CI: 1.3-1.97%) between the age based on year and disease and 16.3% of fluctuation in infection was justified by age (P < 0.001). The odds of infection in male dogs was 1.1 times than female (95% CI: 0.58-2.09) (P > 0.05). The relative frequency of infection in pure breed and mixed breed were 11.69 and 44.86 percent, respectively. The odds of infection in mixed breed was 6.14 times than pure breed (95% CI: 2.78-13.58) and 17.9% fluctuation in infection was justified by breed (P < 0.001). The odds of infection in rural dogs was 4.31 times than urban dogs (95% CI: 2.17-8.59) and 13.9% of fluctuation in infection was justified by location (P < 0.001). The odds of infection in dogs with tick was 8.51 times than without tick (95% CI: 3.7-19.57) and 2.02% of fluctuation in infection was justified by contact with tick (P < 0.001). This study confirmed that E. canis exists in dogs of Ahvaz district. Prevention and control measures should be considered by health authorities.
عنوان نشريه :
دامپزشكي ايران
عنوان نشريه :
دامپزشكي ايران