نقش ادراك سياست سازماني بر استرس شغلي و رضايت شغلي با توجه به اثر ميانجي حمايت ادراك شده سازماني

هدف اين پژوهش، بررسي اثر ميانجي حمايت سازماني ادراك شده در روابط ادراك سياست سازماني با رضايت شغلي و استرس شغلي بود، نمونه اي به حجم 152 نفر از جامعه 250 نفري كاركنان سازمان بهزيستي استان آذربايجان غربي شهر اروميه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. داده ها از طريق پرسشنامه هاي استاندارد ادراك سياست سازماني فريس و ككمر، رضايت شغلي برايفيلد و روتس استرس شغلي هاوس و ريزو و حمايت سازماني ادراك شده آيزنبرگر و همكاران جمع آوري گرديد. نتايج پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاري نشان داد كه در الگوي مورد نظر ادراك سياست سازماني با استرس شغلي رابطه مثبت و معني دار دارد. همچنين نتايج نشان داد كه رابطه بين ادراك سياست سازماني با رضايت شغلي از طريق حمايت ادراك شده ميانجيگري مي شود. در عين حال نقش ميانجي حمايت ادراك شده در رابطه بين سياست سازماني و استرس شغلي تائيد نشد. در روابط همبستگي هم رابطه سياست با رضايت شغلي معني دار ديده نشد. در نهايت بافته هاي پژوهش حاضر پيشنهادها و راه هاي بالقوه براي تحقيقات آينده ارائه كرده است