نگرش تحليلي به امكان فسخ قرارداد با وجود ممكن بودن اجراي عين تعهد در حقوق آلمان و ايران

ترتيب اولويت در اعمال راهكار «اجبار متعهد به اجراي عين تعهد»، در ميان راهكارهاي ديگر حاكم بر نقض قرارداد، همچون فسخ و پرداخت خسارت، مورد اختلاف‌نظر سيستم‌هاي حقوقي قرار گرفته است. نظام حقوقي ايران، الزام به اجراي عين تعهد را به عنوان نخستين راه حلِ اجباري كه نمي‌تواند هميشه نيز كارا باشد، در اولويت قرار مي‌دهد. در اين راستا، نظام حقوقي آلمان با اعمال اصلاحات قانوني در سال 2001، ضمن تأكيد بر اصل وفاي به عهد، به بيان شرايطي كارآمد جهت اعمال فسخ پرداخته است. اين مقاله با روشي كتابخانه اي و رويكردي تطبيقي، به بررسي روند اصلاحات مذكور در حقوق تعهدات آلمان مي پردازد. مقاله حاضر به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه چگونه مي‌توان در نظام حقوقي ايران با اصل قرار دادنِ پايبندي به قرارداد، بستر مناسبي براي اعمال فسخ در شرايط ناكارآمد اجراي عين تعهد مقرر نمود؛ وضعيتي كه مي تواند موجب كاهش هزينه ها و كارايي گردد.