بررسي تعدادي از اثرمهرهاي حيواني دوره ي آغاز ايلامي محوطه ي سفالين پيشوا، استان تهران

يافته هاي فرهنگي به دست آمده از كاوش محوطه سفالين باعث افزايش بانك اطلاعاتي باستان شناسي دوران آغاز تاريخي با تمركز بر بعد نظارت اقتصادي، هنري، فرهنگي و آييني اين دوره به ويژه آغازايلامي شده است؛ دوره اي كه ما شاهد پيشرفت در فنّاوري در بسياري از صنايع و هنر آن به ويژه در مُهرسازي هستيم. مهم ترين هدف اين پژوهش مستندسازي نقش مايه هاي حجمي حيواني اثرمهرهاي به دست آمده از اين محوطه به عنوان بخشي از هنر مهرسازي و در پي آن شناسايي سبك و روش خلق نقش مايه ها برروي مهرهاي موردمطالعه است. مهم ترين پرسش ها در اين پژوهش به اين ترتيب مي باشند: گونه هاي نقش مايه هاي با صحنة حيواني چيست؟ انواع كاربرد اثرمهرها چيست؟ در قالب كدام يك از سبك هاي هنري اين دوره قرار مي گيرند؟ نقش مايه ها در بازخواني اجتماع اين محوطه در دوره ي زماني موردمطالعه به صورت يك مركز مستقل چه كمكي مي كنند؟ اثرمهرها، وارادتي و يا بومي اين مركز هستند ؟ روش گردآوري اطلاعات در اين تحقيق به شيوه ي ميداني، شاملِ مشاهده، ثبت و ضبط، طبقه بندي و در مرحلة اسنادي، شاملِ مطالعة تطبيقي و مقايسه اي نمونه هاي مختلف است. اثرمهرهاي مورد مطالعه ب ا توجه به گونه هاي مختلف سبك كار و خلق نقش مايه ها باعث تمايز در جنبه هاي فرهنگي با ساير فرهنگ هاي هم افق خود شده است. اين تمايزات در عين تشابهات هنري به ويژه با بين النهرين، خود سبب سبك خاص مهرسازي شده است. دوره فرهنگي تاريخي اثرمهرهاي مجموعه، - نخستين پايه هاي هنري و آغازنگارشي جامعه ي شهري با سطح بالا و پيشرفته در ايران باستان است. بخشي از نقش مايه ها و نيز كاربردشان نشان از ساخت و استفاده ي مهر در اين محوطه مي باشد.