عنوان مقاله :
اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كيفيت زندگي بيماران تحت درمان نگهدارنده با متادون
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Quality of Life among Patients under MMT
پديد آورندگان :
دهقاني، اكرم دانشگاه آزاد اسلامي نجف آباد - گروه روانشناسي باليني , رضايي، صديقه دانشگاه پيام نور تهران - بخش روان شناسي و مشاوره
كليدواژه :
درمان مبتني بر پذيرش و تعهد , ACT , كيفيت زندگي , درمان نگهدارنده با متادون
چكيده فارسي :
اهداف: با توجه به اهميت كيفيت زندگي در بين معتادان جهت درمان مؤثرتر، هدف از اين پژوهش بررسي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كيفيت زندگي بيماران تحت درمان نگهدارنده با متادون بود. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با گروه كنترل بود. جامعه موردمطالعه تمام معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون در كلينيكهاي ترك اعتياد شهر اصفهان در بهار 1396 بودند. از طريق نمونهگيري خوشه اي تصادفي يك مركز انتخاب و با روش هدفمند تعداد 24 نفر انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل گمارش تصادفي شدند. مداخله مبتني بر پذيرش و تعهد به مدت 8 جلسه براي گروه آزمايش برگزار شد، و گروه گواه هيچ مداخله اي دريافت نكردند. پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1996) در دو مرحله پيشآزمون و پسآزمون اجرا شد. دادهها از طريق نرمافزار 23 SPSS مورد ارزيابي قرار گرفتند، و از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيره جهت تجزيهوتحليل دادهها استفاده شد. يافتهها: نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه بين گروه آزمايش و گواه پس از اجراي مداخله، در كيفيت زندگي تفاوت معناداري وجود داشت (017/0>p). نتيجهگيري: تكنيكهاي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كيفيت زندگي بيماران تحت درمان با متادون مؤثر است.
چكيده لاتين :
Aims: Given the importance of quality of life among addicts for more effective treatment, this research was designed to assess the effectiveness of acceptance and commitment therapy on quality of life in patients undergoing methadone maintenance therapy. Materials & Methods: The present study was a semi-experimental design with control group. The study population was all addicts under Methadone maintenance treatment (MMT) in addiction treatment clinics in Isfahan in 2017. Through cluster sampling, one center was selected. With target sampling 24 people were chosen, and divided randomly into control and experimental groups. Intervention based on acceptance and commitment was held to the experimental group for 8 sessions. The control group did not receive any intervention. Quality of life Questionnaire (WHOROL-BREF, 1996) was used in both groups in pretest and post–test. Data analyzed by spss software V-23, and One-variable covariance analysis. Findings: ANCOVA analysis results showed the effectiveness of treatment in increasing the quality of life in the experimental group compared with the control group. Conclusion: Acceptance and commitment treatment techniques is effective in quality of life of patients.