پژوهشي در جلوه هاي آيات الهي بر آثار هنري ايراني- اسلامي

جلوه هاي آيات الهي با زبان و خط عربي، پس از اسلام بر آثار هنري ايران تاثيرگذار بوده است و سكه هاي مزين به آيه هاي قرآني قرن اول هـ. .ق. صحه بر آن مي گذارد. اين پژوهش، به دنبال پاسخگويي به اين پرسش است كه جلوه هاي آيات الهي در ارتباط با آثار هنري ايراني ـ اسلامي چگونه قابل تبيين است؟ و فرضيه تحقيق مبتني بر آن است كه محتوا و مضامين كتيبه نگاري آثار هنري ايراني ـ اسلامي، بيانگر جلوه هاي آيات الهي متناسب با كاربري آثار هنري است. داده هاي پژوهش، بررسي 120 اثر هنري موزه ملي ايران است كه از اين ميان، حدود 32 اثر به صورت مستقيم (معرفي در متن)، 52 اثر غيرمستقيم (بهره گيري از محتواي كتيبه ها در متن) و 37 اثر داراي كتيبه هاي مشابه و تكراري بودند و تحليل و نتيجه گيري پژوهش مستند به كل جامعه آماري است. نتيجه ي بررسي، بيانگر آن است كه مضامين و مفاهيم كتيبه نگاري جلوه هاي آيات الهي با كاربرد هر اثر هنري ارتباط مستقيم دارد و محتواي كتيبه ها، يافته هاي پژوهش را در دو گروه آثار وابسته به معماري (با مضمون ارشادي) و آثار هنري صنايع ظريفه (با محتواي حفاظت بخشي، و ولايت پذيري و...) قرار مي دهد.