مغان در روزگار هخامنشيان براساس متون كلاسيك و الواح باروي تخت جمشيد

Magi in Achaemenid Era according to Classic Texts and Persepolis Fortification Tablets

مغان در دربار پادشاهان، مراسم يزش و نيايش را به جاي مي آوردند؛ اجراي مراسم قرباني، بدون حضور آنان امكان پذير نبود؛ چراكه مغان را تنها راه ارتباط با خدايان مي دانستند. مساله مقاله حاضر بررسي مراسم قرباني و آييني دوره هخامنشيان و تاثير آن در افزايش قدرت و نفوذ مغان در ايران باستان است. از اين رو، پژوهش حاضر با استفاده از بررسي تطبيقي تلاش دارد براساس نوشته هاي كلاسيك و الواح باروي تخت جمشيد به اين پرسش پاسخ دهد كه نقش مغان، بخصوص در زمينه مراسم قرباني و آييني چه تاثيري در عصر هخامنشيان داشته است؟ يافته هاي پژوهش نشان مي دهد با قدرت گرفتن پادشاهان هخامنشي، مراسم قرباني و آييني نيز باشكوه تر برگزار گرديد و در نتيجه، سهميه و پيشكشي هاي بيشتري به مغان اختصاص داده شد. اين امر باعث قدرتمند شدن مغان، تثبيت جايگاهشان، نفوذ در دولت هخامنشي و تشكيل رتبه هاي مختلف و همچنين افزايش قدرت طبقه دين مردان در عرصه هاي دين و دولت در ايران باستان گرديد.

Magi had performed the worship rituals in courts of kings; no sacrifice could be offered without a Magi, because Magi were the only way for relationship with gods. The issue of the present article is the studying of sacrifice ceremony and ritual during Achaemenid period and its impact on the enhancement of their power and influence during Ancient Iran. Therefore, the aim of this research is to answer this question based on comparative study according to classic texts and Persepolis fortification tablets that what was the Magi’s role especially in sacrifice ceremony and ritual during the Achaemenid period? The findings of this research shows that as Achaemenid kings had risen to power, the ceremony and ritual of sacrifice had held more glorious and therefore more quota and present had allocated to them. This issue resulted in the power for Magi, stabilization of their position and influence in Achaemenid state, formation of various ranks and also the raised of power in religious rank in religion and state of ancient Iran.