مقايسه تاثير هيدروكورتيزون و دگزامتازون وريدي قبل از خروج لوله تراشه بر اسپاسم حنجره، سرفه و استريدور بعد از بيهوشي عمومي

Comparison the Effects of Intravenous Hydrocortisone and Dexamethasone before Extubation on Laryngospasm, Cough and Stridor after General Anesthesia

پاسخ‌هاي فيزيولوژيك تنفسي به‌دنبال بيدارشدن بيماران از بي‌هوشي عمومي پس از خروج لوله تراشه با علايمي همانند سرفه، اسپاسم حنجره و استريدور همراه است كه از داروهاي متفاوتي براي پيشگيري از اين عوارض استفاده مي‌شود. هدف اين مطالعه، مقايسه تاثير دگزامتازون و هيدروكورتيزون وريدي قبل از خروج لوله تراشه بر عوارض جانبي تنفسي بود. مواد و روش‌ها: در اين كارآزمايي باليني دوسوكور در سال 1394، 108 بيمار كانديد عمل جراحي ارتوپدي، جراحي عمومي و اورولوژي تحت بي‌هوشي عمومي بستري در بيمارستان 15خرداد بيدخت و شهيد ‌هاشمي‌نژاد مشهد به‌روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند و تخصيص تصادفي به‌روش BBR انجام شد. گروه يك، 100ميلي‌گرم هيدروكورتيزون و گروه دو، 8ميلي‌گرم دگزامتازون 30 دقيقه قبل از خروج لوله تراشه به‌صورت يك دوز وريدي دريافت نمودند. اطلاعات فردي و وضعيت باليني با تشخيص متخصص بي‌هوشي در ليست مربوطه ثبت شد. داده‌ها به‌كمك نرم‌افزار SPSS 13 و توسط آزمون‌هاي مجذور كاي، T مستقل و من‌ويتني مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: فراواني ميزان بروز سرفه، لارنگواسپاسم و استريدور در دو گروه دگزامتازون و هيدروكورتيزون تفاوت معني‌داري نداشت (p<0/05) . ميانگين وزن در بيماران با اسپاسم حنجره (p=0/03)، سرفه (p=0/002) و استريدور (p=0/001) نسبت به بيماراني كه اين نشانه‌ها را نداشتند، اختلاف معني‌دار داشت. از نظر جنس نيز در بيماراني كه استريدور و لارنگواسپاسم داشتند نسبت به ساير بيماران كه اين علايم را نداشتند تفاوت معني‌دار نبود (05/0p>)، به‌جز در بيماراني كه سرفه داشتند(p=0/003)). نتيجه‌گيري: هيدروكورتيزون و دگزامتازون داراي اثرات مشابه بر لارنگواسپاسم، سرفه و استريدور بعد از خروج لوله تراشه هستند.

Aims: After tracheal extubation, following the patient’ waking up from general anesthesia, respiratory physiological responses are with symptoms such as cough, laryngospasm, and stridor. Different medications are used to prevent these complications. The aim of this study was to compare the effects of intravenous hydrocortisone and dexamethasone on the respiratory side-effects before tracheal extubation. materials & Methods: In this two-blinded clinical trial, 108 patients candidate for orthopedic surgery, general surgery, and urology by general anesthesia hospitalized in Shahid Hashemi Nezhad and Bidaxt 15th Khordad hospitals were studied in Mashhad, Iran, in 2015. The subjects were selected via available sampling method. Randomized assignment was done by BBR. The first and the second groups received 100mg hydrocortisone and 8mg dexamethasone 30 minutes before tracheal extubation as one intravenous dosing, respectively. Individual information and clinical status were recorded based on the diagnoses by an anesthesiologist. Data was analyzed by SPSS 13 software using Chi-square, independent T, and Mann-Whitney tests. Findings: There was no significant difference between dexamethasone and hydrocortisone groups in the frequencies of cough, laryngospasm, and stridor (p>0.05). There were significant differences between the mean weights of patients with laryngospasm (p=0.03), cough (p=0.002), and stridor (p=0.001) and the patients without such symptoms. There was no significant difference in gender between patients with stridor and laryngospasm and other patients without such symptoms (p>0.05), excluding patients with cough (p=0.003). Conclusion: The effects of hydrocortisone and dexamethasone are similar on laryngospasm, cough, and stridor after tracheal extubation.