تاثير مداخله مبتني بر مدل مراقبت مشاركتي بر ارتقاي خودپنداره افراد مبتلا به ديابت نوع دو

Effect of the Intervention based on Partnership Care Model on Self-Concept Promotion in Patients with Type II Diabetes

ديابت، بيماري مزمن در حال گسترش در سطح جهان است كه بر خودپنداره افراد تاثير منفي مي‌گذارد. خودپنداره در زندگي روزمره انسان نقش مهمي ايفا مي‌كند و توجه به آن، خصوصاً در مبتلايان به بيماري‌هاي مزمن، اهميت بسزايي دارد. هدف اين مطالعه، تعيين تاثير مداخله مبتني بر مدل مراقبت مشاركتي بر ارتقاي خودپنداره افراد مبتلا به ديابت نوع دو بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني شاهد­دار تصادفي‌شده در سال 1394، تعداد 60 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو مراجعه‌كننده به بيمارستان امام زمان(عج) شهر مشهد به‌روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده و به‌طور تصادفي در دو گروه كنترل و آزمون قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌اي متشكل از سه بخش؛ اطلاعات فردي، اطلاعات مربوط به بيماري و پرسش‌نامه خودپنداره بك بود. ابتدا خودپنداره افراد دو گروه تعيين شد. سپس براي گروه آزمون مداخله مبتني بر مدل مراقبت مشاركتي طي 7 جلسه 90دقيقه‌اي برگزار شد و در انتها مجدداً خودپنداره دو گروه اندازه‌گيري شد. داده‌ها به‌كمك نرم‌افزار SPSS 20 و توسط آزمون‌هاي T زوجي، T مستقل و مجذور كاي تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين نمرات خودپنداره قبل و بعد از مداخله در گروه كنترل اختلاف معني‌دار نداشت (066/0=p)، اما در گروه آزمون اين اختلاف معني‌دار بود (001/0p<). همچنين بين دو گروه كنترل و آزمون قبل از مداخله تفاوت معني‌داري وجود نداشت (537/0=p)، اما بعد از مداخله ميانگين نمرات خودپنداره بين دو گروه اختلاف معني‌دار نشان داد (001/0p<). نتيجه‌گيري: مداخله مبتني بر مدل مراقبت مشاركتي باعث ارتقاي خودپنداره بيماران مبتلا به ديابت نوع دو مي‌شود.

As a chronic worldwide spreading disease, diabetes negatively affects the persons’ self-concept. Since self-concept plays an important role in daily life, it should be under consideration especially in the patients with chronic diseases. The aim of the study was to determine the effects of the partnership-care model intervention on self-concept enhancement in persons with type II diabetes. Materials & Methods: In the controlled randomized clinical trial, 60 patients with type II diabetes referred to Imam Zaman Hospital were studied in Mashhad in 2015. The subjects, selected via available sampling method, were divided into two groups including control and experimental groups. Data was collected using a three-section questionnaire including demographic information, the disease information, and Beck self-concept test sections. The self-concept of the subjects having been determined, seven 90-minute partnership-care intervention sessions were conducted in experimental group. Then, the self-concept was measured in both groups. Data was analyzed by SPSS 20 software using paired T, independent T, and Chi-square tests. Findings: Before and after the intervention, the mean self-concept scores were not significantly different in control group (p=0.066). However, the difference was significant in experimental group (p<0.001). In addition, the mean scores of control and experimental groups were not significantly different before the intervention (p=0.537). Nevertheless, the mean self-concept scores of the groups were significantly different after the intervention (p<0.001). Conclusion: The intervention based on the partner-ship care model enhances the self-concept in patients with type II diabetes.