مروري بر پاسخ فاكتورهاي آنژيوژنيك و آنژيوستاتيك به ورزش

A Review of Response of Angiogenic and Angiostatic Factors to Exercise

اهداف: فرآيندهاي آنژيوژنزيس و آنژيوستازيس به ترتيب به‌معني شكل ­گيري و جلوگيري از تشكيل يك مويرگ جديد از مويرگ قبلي است. آنژيوژنز ناشي از ورزش توسط تعادل بين فاكتورهاي آنژيوژنيك و آنژيوستاتيك كنترل مي­ شود. آنژيوژنز ناشي از تمرينات ورزشي از طريق افزايش دانسيته مويرگي در تارهاي عضلاني موجب بهبود انتقال اكسيژن و مواد غذايي به عضله مي ­شود. هدف مطالعه مروري حاضر، بررسي پاسخ هر يك از اين فاكتورهاي آنژيوژنيك و آنژيوستاتيك به ورزش بود. نتيجه‌گيري: فاكتور رشدي اندوتليال عروقي، فاكتور رشدي تغييرشكل‌دهنده بتا، آنژيوپويتين و متالوپروتئينازهاي ماتريكس مهم­ترين فاكتورهاي آنژيوژنيك هستند كه يك پاسخ تنظيم افزايشي را متعاقب ورزش از خود نشان مي­دهند. برعكس آنژيوستاتين، اندوستاتين، ترومبوسپوندين ـ 1 و بازدارنده بافتي متالوپروتئيناز به‌عنوان مهم­ترين فاكتورهاي آنژيوستاتيك عمل مي­كنند. علي‌رغم مشخص‌شدن كاركردهاي فاكتورهاي بازدارنده در حالت­هاي كشت سلولي، هنوز مطالعات بيشتري براي رسيدن به جمع‌بندي قطعي در مورد پاسخ فاكتورهاي بازدارنده طي ورزش در دو شرايط فيزيولوژيك و پاتولوژيك لازم است.

Aims: Angiogenesis and angiostasis processes mean the forming and preventing the formation of a new capillary from pre-capillary, respectively. Angiogenesis due to exercise is controlled by the balance between angiogenic and angiostatic factors. Angiogenesis due to exercise training by increasing capillary density in muscle fibers improves the transfer of oxygen and nutrients to the muscle. The aim of this review was to evaluate the response of each of these angiogenic and angiostatic factors to exercise. Conclusion: Vascular endothelial growth factor, transforming growth factor-β, angiopoiten and matrix metalloproteinase are most important angiogenic factors that show an up-regulated response following exercise. In contrast, angiostatin, endostatin, thrombospondine 1, and tissue inhibitor of metalloproteinase act as most important angiostatic factors. Although their functions in cell culture are cleared, further research is still necessary to obtain more consistent conclusions about response of inhibiting factors in both of physiologic and pathologic conditions following exercise.