تاثير يك دوره تمرين مقاومتي بر برخي عوامل فيبرينوليتيك مردان جوان فعال

Effect of One Period of Resistance Training on Some Fibrinolytic Factors of Active Young Men

اهداف: تغييرات و عدم تعادل در سيستم هموستاز، يكي از علل اصلي حملات قلبي است. فعاليت بدني در كنترل خودكار سيستم قلبي- عروقي نقش مهمي ايفا مي‌كند. اين پژوهش با هدف بررسي تاثير يك دوره تمرين مقاومتي بر برخي عوامل فيبرينوليتيك مردان جوان فعال انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش نيمه ­تجربي، 30 مرد جوان ورزشكار عضو يكي از باشگاه ­هاي شهرستان قم،‌ در سال 1395 به‌صورت دردسترس انتخاب و با جايگزيني تصادفي در سه گروه تمرين مقاومتي تك‌مفصله، تمرين مقاومتي چندمفصله و گروه كنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. پروتكل تمريني به‌مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه اجرا شد. قبل از شروع و بعد از آخرين جلسه تمريني، cc6 نمونه خوني براي ارزيابي سطوح سرمي فيبرينوژن، PT (آزمون زمان پروترومبين) و PTT (آزمون زمان نسبي ترومبوپلاستين) جمع‌آوري شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس عاملي 3×2، آزمون تعقيبي بونفروني و آزمون T زوجي با نرم‌افزار SPSS 22 استفاده شد. يافته­ ها: صرف­نظر از نوع پروتكل، يك دوره تمرين مقاومتي باعث كاهش فيبرينوژن (0001/0=p) و افزايش زمان پروترومبين (047/0=p) شد، اما در زمان نسبي ترومبوپلاستين تغيير معني‌دار ايجاد نكرد (111/0=p). نتيجه­ گيري: تمرينات مقاومتي در مردان فعال موجب كاهش مقدار فيبرينوژن و افزايش PTمي‌شود، اما تغييري در PTT ايجاد نمي‌كند.

Aims: Fluctuation in the homeostasis system is one of the main causes of heart attacks. Physical activity plays an important role in automatic control of the cardiovascular system. This study aimed at investigating the effect of one period of resistance training on some fibrinolytic factors in active young men. Materials and Methods: In this semi-experimental study, 30 young male athletes belonging to a gym in Qom, Iran were selected through convenience sampling method in 2016; they were randomly assigned to single-joint resistance training, multi-joint resistance training, and control groups (N=10). The training protocol was implemented 3 sessions per week for 8 weeks. In order to evaluate the serum levels of fibrinogen, PT (Prothrombin Time), and PTT (Partial Thromboplastin Time), 6cc blood sample was collected from participants before training and after the last training session. The data were analyzed by SPSS 20, using factor analysis of variance (2×3), Bonferroni's post hoc test, and paired t-test. Findings: Regardless of the type of protocol, a resistance training period reduced fibrinogen (p=0.0001) and increased prothrombin time (p=0.047), but it did not significantly change partial thromboplastin time (p=0.111). Conclusion: Resistance training reduces the fibrinogen amount and increases PT in active young men, but it does not change PTT.