مطالعه تطبيقي ساختارمديريت ورهبري دانشگاهي: مطالعه موردي هياتهاي امنا

استقلال دانشگاهي ركن مهم آموزش عالي است كه در سطح ساختاري از رهگذر پيكره حاكميتي دانشگاه يعني هيئت‌امنا به بالندگي مي‌رسد. هدف مقاله حاضر، بررسي نقش و جايگاه هيئت‌امناي دانشگاهي، تركيب اعضا، وظايف و نظام‌هاي پشتيبان تصميم در اين نهاد دانشگاهي است. اين تحقيق از نوع كيفي و با رويكرد تطبيقي است. نمونه در دسترس اين مطالعه مشتمل بر 24 دانشگاه معتبر در چهار قاره جهان مي‌باشد گام نخست، توصيف پديده موردمطالعه است كه در مطالعات اسنادي بازنمايي شد...مطالعات اسنادي اين مقاله در چهار بخش ساماندهي شده است: مطالعات مربوط به حاكميت و اداره امور دانشگاهي، وظايف و كاركرد هيئت‌امنا، تركيب اعضا و درنهايت تركيب جنسيتي اعضا. در گام دوم، فرآيند مقايسه و تطبيق و استخراج وجوه تفاوت و تشابه طي شده است. يافته‌ها نشان داد عليرغم اشتراك در جوهره و نقش اصلي اين هيئت يعني پيكره حاكميتي بودن، سياست‌گذاري، نظارت و ... در كشورها و دانشگاه‌هاي موردمطالعه، تفاوت‌هايي متناسب با سطح توسعه‌يافتگي و بافتار آموزش عالي كشورها مشاهده مي‌شود. در دانشگاه‌هاي آمريكايي و انگليسي پيچيدگي و تنوع نقش و كاركردها و ساختار داخلي هيئت بيشتر از دانشگاه‌هاي آسيايي و استراليايي است. در مالزي و ژاپن با الهام از ديدگاه شركتي، غالباً بجاي هيئت‌امنا، اداره دانشگاه توسط هيئت‌مديره صورت مي‌گيرد.