مقايسه اثربخشي درمان فراشناختي به شيوه گروهي و انفرادي بر درمان اختلال وسواس فكري – عملي

Comparison of the effectiveness of metacognitive therapy in a group and individual design patients with obsessive-compulsive disorder

اختلال وسواس فكري- عملي يكي از رايج­ترين اختلالات روان­شناختي است كه اثر زيادي بر عملكرد و كيفيت زندگي مبتلايان دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان فراشناختي به شيوه ­هاي گروهي و انفرادي بر نشانه هاي وسواس و افسردگي بيماران مبتلا به اختلال وسواس فكري– عملي است. تعداد 30 نفر از بيماران مبتلا به اختلال وسواس فكري- عملي پس از ارزيابي باليني و احراز شرايط پژوهش، انتخاب و در سه گروه درمان فراشناختي گروهي (10 نفر)، درمان فراشناختي انفرادي (10 نفر) و كنترل (10 نفر) گماشته شدند. گروه­هاي آزمايشي 10 جلسه هفتگي درمان فراشناختي را دريافت كردند. شركت­كنندگان مقياس وسواس فكري- عملي ييل براون (Y-BOCS) و پرسشنامه افسردگي بك ( BDI-II) را در سه مرحله پيش ­آزمون، پس ­آزمون و پيگيري يك ماهه تكميل كردند. يافته­ هاي پژوهش نشان دادند درمان فراشناختي به شيوه ­هاي گروهي و انفرادي در كاهش نشانه هاي وسواس و افسردگي اثربخش است و درمان فراشناختي در مقايسه با گروه كنترل در مرحله پس ­آزمون موجب كاهش معنادار نشانه­ هاي وسواس و افسردگي مي­شود. بين درمان گروهي و درمان انفرادي تفاوت معناداري مشاهده نشد. دستاوردهاي درماني در مرحله پيگيري نيز حفظ شده است. بر اساس نتايج حاضر، درمان فراشناختي به شيوه ­هاي گروهي و انفرادي بر درمان اختلال وسواس فكري- عملي موثر است و مي ­توان از اين درمان به شيوه ­هاي گروهي و انفرادي براي درمان اختلال وسواس فكري- عملي استفاده كرد.

Obsessive compulsive disorder is one of the most common psychological disorders that has a great impact on performance and quality of life of patients. The aim of this study was to investigate the effectiveness of metacognitive therapy in group and individual design on obsessive-compulsive and depressive symptoms in patients with obsessive-compulsive disorder. 30 patients with obsessive-compulsive disorder, subsequent to primary clinical assessment and obtaining study requirements were selected and randomly assigned to individual therapy (n = 10), group therapy (n = 10) and control group (n = 10). The experimental groups received 10 metacognitive therapy sessions on a weekly basis. Data collection tool was Yale –Brown Obsessive Compulsive Scale (Y-BOCS) and Beck Depression Inventory (BDI-II), which was performed in pretest, posttest and one month follow up. Results showe that metacognitive therapy in group and individual design are effective in reducing of obsessive-compulsive and depression symptoms and metacognitive therapy in comparison with the control group causes significant reduction in obsessive-compulsive and depression symptoms in the patients at the post-test stage. There was no significant difference between group therapy and individual therapy. Therapeutic achievements were maintained at the follow-up stage. Based on the results of this study, metacognitive therapy is effective in the treatment of obsessive-compulsive disorder and can be used in a group and individual design to treat obsessive-compulsive disorder.