عنوان مقاله :
معني شناسي تاريخي واژة «كفر» از كاربست جاهلي تا تضمين نحوي در قرآن
پديد آورندگان :
قره خاني، ناصر دانشگاه بوعلي سينا - گروه زبان و ادبيات عربي , طاهري نيا، علي باقر دانشگاه تهران - گروه زبان و ادبيّات عربي , فقهي، عبدالحسين گروه زبان و ادبيّات عربي - دانشگاه تهران
كليدواژه :
قرآن , كفر , دورة جاهلي , توسيع معنايي , تضمين , تغيير معنايي
چكيده فارسي :
واژة كفر يكي از واژه هاي اساسي و پركاربرد در قرآن كريم است. بررسي تحول اين واژه از دورة جاهلي تا متن قرآن كريم، تحت عنوان معنيشناسي تاريخي(در زماني) با بهرهگيري از منابع وكتب لغت قديم كمك ميكند تا درك عميق و درستي ازگسترة مفاهيم اين واژه و مشتقاتآن بدست آيد. برآيند و حاصل اين تحقيق در پاسخ به اين سؤال است كه چگونه بر اساس قاعدة تغيير و توسيع معنايي، مفهوم اولية اين واژه تحول وگسترش يافته ومعاني مختلف بر آن مترتب گشته است؟ علاوه براين، بر اساس تضمين نحوي، قدرت اين واژة محوري در تأثير گذاري براي افزودن حرف جر بر واژگاني مثل جحد، ظلم، كذب و شرك وافزايش وتقويت معناي انكار درآنها چگونه است؟ لذا بر اساس روشتحليلي توصيفي نحوة تحول و توسيع معني واژة كفر در اشكال مختلف در متن قرآن كريم بدست ميآيد وثابت ميشود كه براساس تضمين، علاوه برافزوده شدن حرف جر به افعال فوق، معناي انكار به آنها اضافه شده ويا تقويت مي شود