عنوان مقاله :
طرزي نابهنجاريده و تأسف‌بار در چاپيدن ديوان طرزي افشار
عنوان به زبان ديگر :
An unsystematic and deplorable way of printing Tarzi-e Afshar’s Sivan
پديد آورندگان :
شفيعيون، سعيد دانشگاه اصفهان
كليدواژه :
طرزي افشا , هنجارستيزي زباني , تصحيح , نسخه , مقدمه , تعليقات
چكيده فارسي :
طرزي افشار را مي‌توان بزرگترين شاعر هنجارستيز زبان فارسي دانست كه شعرش افزون بر برجستگي زباني، در سطح قابل قبولي برخوردار از ساير وجوه عاطفي و هنري نيز هست. حتي همين خصيصة برجسته‌ساز شعر طرزي كه در اشكال متنوعي به حاصل آمده است، تا به امروز به طور دقيق و علمي شناسايي و رده‌بندي نشده؛ چنان كه تلاش‌هاي شگرف شاعر در نظر خواص هم صرفاً به ساخت مصادر جعلي منحصر شده است و بس. طبيعي است كه زمينه‌ساز تحقيق حاضر عمدتاً تمهيد متني مصحّح و دانشگاهي است.
از اين متن تا به حال دو چاپ با عنوان تصحيح نشر يافته است. نخستين آن مربوط به حدود يك قرن پيش و ديگري به تازگي چاپ و نشر يافته كه غالباً جز تكرار مغلوط چاپ نخست و تلمباري از مطالب لاطايل نيست. در اين مقاله سعي شده تا ديوان تازه‌چاپ طرزي به طرزي علمي و منصفانه بررسي انتقادي شود.
چكيده لاتين :
arzi-e Afshar can be considered as the greatest anti-conventionalist poet in Persian language, whose poetry, in addition to linguistic conspicuousness, is to an acceptable degree endowed with other emotional and artistic qualities. However, in general, even the very characteristic that distinguishes his poetry and has been achieved in a variety of ways, has not up to now been carefully and scientifically identified and classified. Also, in the opinion of the experts, the poet’s remarkable efforts merely boil down to the construction of a number of coined or unauthentic infinitives (مصادر جعلي).
Of Tarzi’s Divan two editions have hitherto been published, the first dating back to a hundred years ago, and the second, which has recently been put out, is nearly nothing but an incorrect repetition of the first edition and a hotchpotch of nonsense.
In this article, attempts have been made to examine the newly printed Tarzi’s Divan in a scientific and impartial fashion.
