توان پيش بيني سبك هاي فرزندپروري ادراك شده و متغيرهاي جمعيت شناختي بر احساس تنهايي دختران دانش آموز

The power of predicting perceived parenting styles and demographic variables on girl student's loneliness feeling

مقدمه: احساس تنهايي، به عنوان حالتي ناخوشايند، پاسخ هاي هيجاني منفي و نارضايتي ادراكي فرد را در روابط اجتماعي اش شامل مي شود. اين تجربه نامطلوب و پريشان كننده مي تواند به ناسازگاري هاي شناختي، هيجاني و رفتاري فرد در مرحله نوجواني منجر شود. شواهد پژوهشي حاكي از وجود رابطه بين سبك هاي فرزندپروري و شايستگي هاي اجتماعي كودكان و نوجوانان است. به همين دليل، برخي از پژوهشگران، به منظور توان پيش بيني احساس تنهايي در نوجوانان، بر مطالعه سبك هاي فرزندپروري (اقتدارمنش، ديكتاتوري و سهل گيرانه)، تاكيد مي كنند. از سوي ديگر، برخي نتايج پژوهش هاي مبتني بر رويكرد بوم شناختي براون فنبرنر نشان داده است كه بافت خانوادگي (وضعيت اقتصادي-اجتماعي، تحصيلات والدين و جنسيت كودك)، در درك تحول اجتماعي و احساس تنهايي فرزندان حائز اهميت است. پژوهش حاضر بر اساس مدل تعاملي، سعي در بررسي توان پيش بيني مولفه هاي سبك هاي فرزندپروري ادراك شده و متغيرهاي جمعيت شناختي بر احساس تنهايي دانش آموزان دختر نوجوان دارد. روش كار: روش پژوهش حاضر، همبستگي از نوع رگرسيون چند متغيره گام به گام است. گروه نمونه با توجه به فرمول كرجسي و مورگان (416=n) نفر برآورد و به روش چند مرحله اي انتخاب گرديد. به منظور گردآوري داده ها از سه پرسش نامه سبك ها و ابعاد فرزندپروري، مقياس افتراقي تنهايي و پرسش نامه جمعيت شناختي استفاده گرديد. نتايج: نتايج به دست آمده بر اساس رگرسيون چندمتغيره گام به گام، نشان دهنده سه مرحله معني دار در پيش بيني متغير وابسته (احساس تنهايي) است. در اولين مرحله، بعد گرمي و حمايت گري از سبك فرزندپروري اقتدارمنش، بيشترين رابطه را با متغير ملاك نشان داد (R=0.534، R2=0.385، F=0.000). در مرحله دوم، دو مولفه سبك فرزندپروري اقتدارمنش ( گرمي- حمايت گري و خودمختاري)، بالاترين ميزان توان پيش بين احساس تنهايي را نشان دادند (R=0.556، R2=0.39، F=0.000). در مرحله آخر، سه متغير ( بعد گرمي و حمايت گري، بعد خودمختاري و پايگاه اقتصادي-اجتماعي) داراي بيشترين توان پيش بيني كنندگي متغير وابسته بودند (R=0.563، R2=0.317، F=0.000). . بحث: با توجه به يافته هاي به دست آمده از پژوهش حاضر مي توان بيان داشت كه سبك فرزندپروري اقتدارمنش، به ويژه دو بعد گرمي و حمايت گري و خودمختاري آن؛ و متغير پايگاه اقتصادي-اجتماعي مي تواند ميزان احساس تنهايي را در دانش آموزان دختر كاهش دهد. اين نتايج بايستي در سياست گذاري سازمان هاي بهداشت رواني و آموزش والدين و مشاوران باليني مورد توجه قرار گيرد.

Introduction: Loneliness feeling is an unpleasant status، negative emotional response and perceived dissatisfaction with one's social relationships. This distressing and unpleasant experience can be lead to cognitive، emotional and behavioral maladjustments in adolescent stage. There is some evidence that parenting styles are related to social competences of children and adolescents. According to this، some pervious researchers focus on parenting styles (authoritative، authoritarian and permissive) for predicting loneliness feeling in young people. On the other hand، based on bronfenbrenner's ecological approach، some research has shown that family contexts (socioeconomic status، family education and child sex) are important for understanding social development and loneliness feeling. Based on interactional model، the present study tries to clarify the power of different dimensions of perceived parenting styles and demographic variables in predicting of loneliness feeling for girl student adolescents. Methods and Materials: Method of present study was correlational and stepwise multiple regression model. Using multi-stage sampling، the sample volume estimated (n=416)، according to Krejcie and Morgan formula. Three questioners، Parenting Styles and Dimensions Questionnaire، Differential loneliness scale and demographics were used for gathering of data. Results: results based on stepwise multiple regressions revealed that three stage، were the most significant for predicting of dependent variable (loneliness feeling). In the first stage،connection dimension of authoritative parenting style (warms and support) was strongly correlated with criterion variable(R=0.534، R2=0.385، F=0.000). In the second stage، two components (connection and autonomy) of authoritative parenting style could predict significantly loneliness feeling (R=0.556، R2=0.39، F=0.000). Finally، in the third stage، three variables (connection، autonomy and socioeconomic status) were the most for prediction of independent variable(R=0.563، R2=0.317، F=0.000). Discussions: According to the results، authoritative parenting style، especially connection and autonomy dimensions; and socioeconomic status can decrease loneliness feeling in girl students. These implications should be considered by mental health organizations، parents and clinical consulters.