شوك هاي نفتي و سياست پولي در ايران: شواهدي بر پايه يك مدل تعادل عمومي پوياي تصادفي

Oil price shocks and monetary policy in Iran: Evidences based on a Dynamic Stochastic General Equilibrium model

اين مقاله نقش شوك‌هاي نفتي در سياست‌هاي پولي بانك مركزي را در چارچوب يك مدل تعادل عمومي پوياي تصادفي (DSGE) بررسي مي‌كند. مدل ارائه‌شده متناسب با ساختار اقتصاد ايران، شوك‌هاي نفتي را از كانال‌ مخارج دولت و در قالب قيد تلفيقي دولت و بانك مركزي مدل‌سازي نموده است. برآورد مدل با استفاده از روش اقتصادسنجي بيزي و با بهره‌گيري از داده‌هاي فصلي طي دوره زماني 1370 تا 1389 صورت گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه شوك‌هاي نفتي بر مخارج دولت، منابع پايه پولي و درنتيجه آن حجم پول تأثير كوتاه‌مدت مثبت دارد. علاوه‌براين، شوك‌هاي نفتي، توليد و تورم را نيز به‌صورت قابل‌ملاحظه‌اي در كوتاه‌مدت افزايش مي‌دهد. به‌طوركلي، نتايج مقاله بيانگر نقش قابل‌ملاحظه‌ شوك‌هاي نفتي در سياست‌هاي پولي بانك مركزي و حاكي از سلطه دولت بر بانك مركزي است؛ به اين معني كه سياست‌هاي پولي بانك مركزي تحت سلطه تأمين مالي دولت قرار دارند.

This study investigates the role of oil price shocks on monetary policy of the Iranian central bank, using a Dynamic Stochastic General Equilibrium (DSGE) model. The model considers the oil price shocks channel in government spending and includes the consolidated constraint of government and central bank. The Bayesian econometrics approach has been applied for model estimation using quarterly time series data from 1370 to 1389. The results show that, oil price shocks have positive and significant impact on monetary base and also money and government spending. Moreover, oil price shocks increase output and inflation significantly. The results represent a significant role of oil price shocks in monetary policy formation and illustrate government fiscal domination on central bank. In fact, our results documents that, the monetary policy of central bank has been dominated by government funding.