كار ويژه هاي نظام سياسي و نقش آنها در تغيير سبك زندگي

سبك زندگي، آفرينش و خلق هنرمندانه راه و روشي خاص با توجه به امكانات، پايگاه اقتصادي ـ اجتماعي و محدوديت هاي فردي و اجتماعي است. از اين رو به بياني ميتوان گفت كه سبك زندگي هنر فرد در انتخاب مناسب ترين و خردمندانه ترين راه براي تحقق اهداف است. بنابراين در سبك زندگي فرد بر حسب نقش هائي كه در شبكه روابط اجتماعي برعهده دارد، موقعيت هائي را بهدست مي آورد. درواقع هر فرد به اندازه نقشي كه در توليد اجتماعي (درآمد، تجربه، مهارت، اطلاعات و دانش) دارد از موقعيتهايي مانند ثروت اجتماعي و توانائيهاي فردي بهرهمند ميشود. بديهي است كه سبك زندگي را به هر معنائي در نظر بگيريم عوامل متعددي در ايجاد و ارتقاي آن موثرند كه دولت در اين ميان مهمترين نقش و سهم را دارد. بدينترتيب مسئله اصلي اين مقاله اين است كه نظام سياسي و دولت چه نقشي در الگوهاي سبك زندگي دارد؟ سبك زندگي داراي چند مولفه اساسي است كه دولت ميتواند در ايجاد، تقويت و ارتقاي اين مولفهها ايفاي نقش كند. بينشها نخستين مولفه سبك زندگي است؛ بينش به طور مشخص در دو عنصر اعتقادات و ادراكات خود را نشان ميدهد. گرايشها مولفه دوم سبك زندگي هستند. ارزشها و گفتمانها، تمايلات و ترجيحات سه شاخص عيني گرايشها محسوب ميشوند. رفتارها سومين مولفه سبك زندگي به شمار ميروند؛ اعمال خودآگاه و ناخودآگاه دو ركن اصلي اين مولفه را تشكيل ميدهند. و بالاخره وضعيتها آخرين مولفه سبك زندگي محسوب ميشوند. موقعيتهاي سياسي و اجتماعي مهمترين شاخص اين مولفه هستند. ازسوي ديگر دولت نيز صرف نظر از هر تعريفي داراي چهار كارويژه نيل به اهداف، حفظ همبستگي، انطباق با محيط و حل منازعات است. دولت در ساحت هر كدام از اين كارويژهها ميتواند در تحقق و ارتقاي مولفه يا مولفههائي از سبك زندگي مدخليت داشته باشد. اين مقاله ميكوشد تا ابتدا توصيفي از مولفه هاي سبك زندگي و كارويژه هاي دولت ارائه دهد و سپس نقش اين كارويژهها را در ايجاد يا ارتقاي مولفه (يا مولفههاي) سبك زندگي نشان دهد