دانش چندفرهنگي و ارتقاي سبك زندگي در ايران

اين مقاله ويژگي ها و الزامات آموزش مهارت هاي زيست چندفرهنگي، ارتباط ميان اين رويكرد با بهبود سبك زندگي بويژه با تاكيد بر فضاي چندفرهنگي ايران را مورد بررسي قرار ميدهد. اعضاي جامعه چندفرهنگي بايد تصوير روشن و واقعياز افراد و فرهنگهاي مختلف آن داشته و قضاوت افراد نسبت به فرهنگ ها و قوميت ها بهدور از پيش داوري باشد. زمينه ساز اين مهم، افزايش دانش چندفرهنگي است. بر اين اساس، تا زماني كه در يك جامعه چند فرهنگي، به ارزش هاي چندفرهنگي، توجه كافي نشود، نيل به اهداف چندفرهنگي نيز با چالش مواجه خواهد شد. رويكرد چندفرهنگي، چهارچوبي را فراهم مي آورد تا به واسطه آن، تجربيات، ميراث، زبان و ... افراد و گروه ها با در نظرگرفتن كليه سوابق فرهنگي و اجتماعي شان، با ارزش شمرده شده تا بتوان براساس آن زيست مسالمت آميز را براي تمامي گروه هاي موجود در جامعه فراهم آورد. در واقع هدف اساسي رويكردچندفرهنگي، ارتقاء سبك زندگي صلح جويانه و همزيستي پايدار در ميان افراد و گروه هاست. اين مقاله كوشيده است ضمن تبيين مشروح اهداف رويكرد چندفرهنگي، راهكارهاي ارتقاء سبك زندگي را از طريق آموزش هاي غيررسمي و رسمي در جامعه امروز ايران استدلال نمايد. آنچه كه اين مقاله در نظر دارد بدان توجه بيشتري نمايد، بررسي ظرفيت سازي و جريان سازي آموزش هاي غيررسمي براي ارتقاء سبك زندگي چندفرهنگي به موازات آموزش هاي رسمي در جامعه كنوني ايران است.