نقش بهزيستي معنوي و اميد در پيش بيني رضايت از زندگي دانشجويان

هدف پژوهش حاضر، پيش بيني رضامندي زندگي بر اساس بهزيستي معنوي و اميد در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي كرج بود. بدين منظور500 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي كرج با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسش نامه هاي بهزيستي معنوي، اميد و جمعيت شناختي بود. داده ها با استفاده از روش همبستگي و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بين بهزيستي معنوي با اميد(P<0.01) و رضايت از زندگي(P<0.01) رابطه مثبت معناداري وجود دارد. نتايج پژوهش با استفاده از تحليل رگرسيون، نشان داد كه بهزيسني معنوي و اميد به طور كلي 40 درصد از واريانس رضايت از زندگي را تبيين مي كنند. در مجموع يافته ها حاكي از اهميت نقش بهزيستي معنوي و اميد در رضايت از زندگي بود. اين نتايج مي تواند در برنامه ريزي ها و سياست گذاري ها براي ارتقاء سطح كيفي زندگي سازگارانه دانشجويان سودمند باشد.