روان درماني در ايران: موانع و افق ها

Psychotherapy in Iran: Problems and Prospects

آموزش عملي روان درماني از طريق سوپرويژن (نظارت) صورت مي گيرد. اين آموزش به سه شكل سنتي، زنده، و ويدئويي و در قالب مدل هاي نظريه محور، تحولي، و انسجامي اِعمال مي شود. به طور معمول اين آموزش هم در دانشگاه ها و هم در مراكز خصوصي ارائه مي گردد. در ايران به لحاظ تاريخي مي توان خدمات و آموزش روان درماني را پيش و پس از تشكيل سازمان نظام روان شناسي وارسي نمود. رقابت هاي صنفي بين روان شناسان و روان پزشكان و همچنين ميان روان شناسان وزارت علوم و بهداشت، فقدان ضوابط روشن و استانداردهاي مناسب سازمان نظام روان شناسي جهت ارزيابي كيفيت آموزش و صلاحيت افراد، محدوديت هاي آموزشي دانشگاه ها، و آموزش هاي غير نظام دار در مراكز خصوصي از معضلات آموزش روان درماني است. طرح پرسش مناسب درباره ضوابط و نه مكان آموزش روان درماني، تعيين سازمان هاي غير دانشگاهي جهت اعتبارسنجي آموزش روان درماني، و گسترش مراكز خصوصي وابسته به نهادهاي بين المللي آموزشي مواردي اند كه به ارتقاي كيفيت و رشد علم و فن روان درماني در ايران كمك مي كنند.

Psychotherapy training is carried out through supervision. This training occurs in three ways of traditional، on-line، and video-taped، in the forms of theory-based، developmental، and integrative models. Universities and private institutes both provide psychotherapy training. The establishment of Iran Psychology Organization is a time that historically separate different movement of psychotherapy training and services. Competitions between psychologists and psychiatrists، as well as between psychologists from two different ministries back ground، lack of clear criteria and appropriate standards of the Iran Psychology Organization for quality and training evaluation of individual، limitation of psychotherapy training in universities، and non-systematic psychotherapy training in the private centers all are some of the problems that Iran psychotherapy is facing. Considering the standards، not the place of psychotherapy training، establishing independent and non-profit organizations for the accreditation of psychotherapy training، and the development of private centers affiliated with international psychotherapy training institutions can be potential solution to promote the quality and development of psychotherapy in Iran.