تعيين رابطه ي بين هوش معنوي و اميدواري با كيفيت زندگي دانشجويان دختر و پسر رشته هاي علوم انساني و علوم رياضي دانشگاه پيام نور شهر اردل

The determine of relation between spiritual intelligence and hopefulness and quality of life of male and female in humanism and mathematical sciences Payam Noor university of Ardal

در اين پژوهش، رابطه ي بين هوش معنوي و اميدواري با كيفيت زندگي دانشجويان مورد بررسي قرار گرفت. متغير هاي هوش معنوي واميدواري به عنوان متغير هاي پيش بين ومتغير كيفيت زندگي به عنوان متغير ملاك در نظر گرفته شده است.هوش معنوي به عنوان زير بناي باورهاي فرد، نقش اساسي در زمينه هاي گوناگون به ويژه در ارتقاء ميزان كيفيت زندگي افراد دارد. همچنين داشتن اميد به آينده باعث مي شودكه افراد بتوانند در بالا بردن كيفيت زندگيشان در تمامي ابعاد آن موفق تر باشند.روش مورد استفاده در اين پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد. جامعه ي آماري شامل كليه ي دانشجويان دانشگاه پيام نور شهر اردل بود كه به نسبت جمعيت دانشگاه وبا در نظر گرفتن نسبت جنسيت، تعداد 240 نفر (64 پسر و 176 دختر) از بين رشته هاي مختلف علوم انساني، علوم رياضي و فني به عنوان نمونه ي اين پژوهش و به صورت نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند.نمونه ي منتخب از بين دانشجويان مقطع كارشناسي و افراد زير 25 سال براي انجام پژوهش انتخاب گرديدند.جهت انجام اين پژوهش از پرسش نامه هاي هوش معنوي ساخته ي كينگ، پرسش نامه اميدواري اشنايدر و پرسش نامه ي كيفيت زندگي ساخته ي فتاح استفاده شده است. نتايج اين پژوهش حاكي از ارتباط بين متغير هاي هوش معنوي و اميدواري با كيفيت زندگي بوده است. ضريب همبستگي بين هوش معنوي و اميدواري برابرr = 0.41 بوده كه اين همبستگي در سطح p<0.0001 بوده است. همچنين بين هر دو متغير هاي پيش بين پژوهش يعني هوش معنوي واميد واري نيز رابطه ي معناداري وجود داشته است كه ضريب همبستگي بين اين دو متغير برابر باr = 0.38 بوده و در سطح p< 0.0001 معنادار بوده است. نتايج حاصل از اين پژوهش همچنين از ارتباط بين هوش معنوي و كيفيت زندگي حكايت دارد و اين كه تفاوت معناداري بين دانشجويان دختر و پسر در رشته هاي علوم انساني و علوم رياضي(پايه) از نظر ميزان اين 3 متغير وجود دارد.

In this research، the relation between spiritual intelligence and hopefulness and the life quality of students examined. The spiritual intelligence and hopefulness variables regarded as foresighted variables and quality of life variable as scale variable. The spiritual intelligence as the basis of individual wills plays an excellent role in different ways especially in improving quality of life in its all aspects. Also، hopefulness toward future makes people to be more successful in improving quality of life in all aspects. The used method is descriptive of the correlation type. The statistical sample consisted of all students of Payam Noor university of Ardal town، in proportion to university population and gender ratio، 240 people (64 males، 176 females) selected among different courses of human sciences، mathematical and technical sciences as a research sample by multi- stages random sampling. The selected sample includes students of bachelor’s degree under 25. To do this، spiritual questionnaire by king، hopefulness questionnaire by Schneider and life quality questionnaire by Fattah were used. Results of this research show the relation between spiritual intelligence and hopefulness and life quality. The correlation coefficient between spiritual intelligence and hopefulness was r = 0.41 and this correlation has been on p<0.0001 level. Also، there was a meaningful relation between two foresighted variables of the research، i.e. spiritual intelligence and hopefulness، the correlation coefficient between these two variables was r = 0.38 and on the level of p< 0.0001 has been meaningful. Results of this research present the relation of spiritual intelligence and life quality and regarding these three variables ratio، there was a meaningful difference between male and female students in human and mathematical (basic) sciences.