بررسي مدل علي رضايت جنسي بر اساس متغيرهاي كيفيت زناشويي، رضايت از رابطه، اضطراب ارتباط جنسي، احقاق جنسي و دفعات آميزش در دانشجويان زن متاهل بندرعباس

هدف: اين مطالعه با هدف تدوين يك مدل علي رضايت جنسي بر اساس متغيرهاي رضايت از رابطه، كيفيت زناشويي، اضطراب ارتباط جنسي، احقاق جنسي و فراواني آميزش در ميان دانشجويان زن متاهل انجام شد. روش: جامعه ي آماري مورد مطالعه در اين پژوهش كليه ي دانشجويان زن متاهل دانشگاه هاي بندر عباس در سال تحصيلي 93-92 بودند. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي ، تعداد 115 نفر انتخاب شدند و داده ها از طريق پرسشنامه هاي رضايت جنسي پيني، احقاق جنسي هالبرت، كيفيت زناشويي شه، اضطراب ارتباط جنسي ديويس و همكاران، رضايت از رابطه برنز و سايرس و مقياس فراواني رابطه جنسي جمع آوري شد. براي تحليل داده ها از روش تحليل مسير و ضريب همبستگي پيرسون استفاده گرديد. يافته ها: بر اساس نتايج بدست آمده مدل معني داري به دست آمد و متغيرهاي دفعات آميزش جنسي و تعاملات جنسي و ابراز نيازها به عنوان متغير هاي ميانجي كه قادر به پيش بيني رضايت جنسي مي باشند عمل كردند. ساير متغيرها با وجود داشتن همبستگي با رضايت جنسي قادر به پيش بيني نبودند. نتيجه گيري: همان طور كه مطالعه حاضر نشان مي دهد داشتن تعاملات كلامي جنسي و ابراز نيازها و خواسته ها از همسر، به طور مستقيم و غيرمستقيم رضايت جنسي را افزايش مي دهد پس لازم است در اين زمينه فرهنگ سازي لازم صورت گيرد.