سرمايه اجتماعي و توسعه مالي در ايران

Social Capital and Financial Development in Iran

هدف از مقاله حاضر بررسي تأثير سرمايه اجتماعي بر توسعه مالي در ايران مي‌باشد. براي اين منظور از داده‌هاي آماري سال‌هاي 1391-1363 و الگوي تصحيح خطاي برداري استفاده شده است. همچنين، تعداد پرونده‌هاي قضايي ساليانه در خصوص چك بلامحل به عنوان شاخص سرمايه اجتماعي و نسبت نقدينگي به توليد ناخالص داخلي واقعي به عنوان شاخص توسعه مالي به كار گرفته شده‌اند. نتايج به دست آمده از آزمون هم‌جمعي جوهانسن بيانگر وجود يك رابطه تعادلي بلندمدت بين سرمايه اجتماعي و توسعه مالي در ايران مي‌باشد. همچنين برآورد الگوي پيشنهادي به كمك روش تصحيح خطاي برداري نشان مي‌دهد كه سرمايه اجتماعي تأثير مثبت و معناداري بر توسعه مالي در ايران داشته است.

The purpose of this paper is to study the impact of social capital on financial development in Iran. To do so, the statistical data were collected during 1984 to 2012 and vector error correction model was used. The number of annually judicial cases about returned checks and liquidity to real gross domestic product ratio were selected as proxies of social capital and financial development respectively. The results derived from Johansen cointegration test indicate that there is a long-run equilibrium relation between social capital and financial development in Iran. Also vector error correction model estimates show that social capital has a positively significant impact on financial development in Iran.