تخمين تابع هزينه صنعت بانكداري ايران و ارزيابي انواع صرفه ها در اين صنعت

An Evaluation of Economies of Scale and Scope via Cost Function: The Case of Iranian Banking Industry

هدف اين مقاله ارزيابي ميزان برخورداري بانك‌هاي ايران از صرفه‌هاي مقياس كلي، صرفه‌هاي مقياس خاص و صرفه‌هاي تنوع مي‌باشد. براي اين منظور مدل هزينه ترانسلوگ مورد استفاده قرار مي‌گيرد. ضمن استفاده از داده‌هاي نظام بانكي در طي دوره 1391-1380 و با در نظر گرفتن تابع هزينه و تابع سهم نهاده‌، مدل به روش سيستم معادلات به ظاهر نامرتبط تخمين زده شد. يافته‌هاي اين مقاله دلالت بر آن دارد كه مجموعه نظام بانكي تا حدي از صرفه‌هاي مقياس برخوردار بوده است اما از پتانسيل موجود براي كاهش هزينه‌ها، بهره‌برداري كامل نشده است. اندازه صرفه‌هاي مقياس كلي معادل 0٫39 مي‌باشد. علاوه بر اين، نتايج دلالت بر آن دارد كه نظام بانكي قادر به بهره‌برداري كامل از صرفه‌هاي مقياس در سطح دو محصول سرمايه‌گذاري و وام نبوده است. همچنين نتايج، نشان‌دهنده آن است كه ارائه انواع خدمات به‌صورت هم‌زمان در نظام بانكي ايران موجب بهره‌برداري از صرفه‌هاي تنوع شده است.

The purpose of this paper is to evaluate the overall economies of scale, specific economies of scale and economies of scope for Iran's Banking industry. In this order, a Translog Cost function was used. For estimating the model, we use Iran's banking industry data during period 1380-91, the cost function and input-share function. The model is estimated by Seemingly Unrelated Regression (SUR) system. Our findings imply that Iran's Banking industry enjoy relatively small economies of scale. The extent of economies of scale is 0.39. The results also show that the specific economies of scale for both loan and investment is at a low level. The results also indicate that to provide various services Simultaneously leads to economies of scope in Iran’s banking sector.