محافظه كاري و ارتباط ارزشي اطلاعات حسابداري

Conservatism and Value Relevance of Accounting Information

اين مقاله رابطه بين محافظه‌‌كاري و ارتباط ارزشي اطلاعات حسابداري را در بازه زماني سال‌‌هاي 1384 تا 1389 مورد بررسي قرار مي‌‌دهد. در اين مقاله براي اندازه‌‌گيري محافظه‌‌كاري از مدل بيور و رايان (2000) استفاده شده است. همچنين از دو رويكرد ايستون و هريس (1991) براي اندازه‌‌گيري ارتباط با بازده و فرانسيس و شيپر (1999) براي اندازه‌‌گيري ارتباط ارزشي استفاده شده است. براي بررسي رابطه بين محافظه‌‌كاري و ارتباط اطلاعات حسابداري (قيمت و بازده)، 822 مشاهده در چهار گروه با توجه به سطح محافظه‌‌كاري آنها (بالا و پايين) و همچنين روند محافظه‌‌كاري (افزايشي و غيرافزايشي) تقسيم‌‌بندي شده‌‌اند. براي آزمون معناداري ميانگين‌‌هاي گروه‌‌ها از آزمون استقلال زوجي ميانگين‌‌ها استفاده شده است. يافته هاي اين مقاله نشان مي‌‌دهد عليرغم افزايش ميزان محافظه‌‌كاري در سال‌‌هاي اخير، نمي‌‌توان محافظه‌‌كاري را مرتبط با ارتباط ارزشي اطلاعات حسابداري دانست. در مورد آزمون فرضيه اول، هرچند كه معيار ارتباط ارزشي قيمت و بازده در شركت‌‌هاي داراي سطح محافظه‌‌كاري بالا بيشتر از شركت‌‌هاي داراي سطح محافظه‌‌كاري پايين است، اما تفاوت اين دو بيانگر تفاوتي معنادار نمي‌‌باشد. بنابراين، نمي‌‌توان محافظه‌‌كاري را مرتبط با ارتباط ارزشي دانست. اين نتيجه در مورد فرضيه دوم نيز صادق مي‌‌باشد.

This paper examines the association between conservatism and the value relevance of accounting information over the1384 through 1389 period. We measure conservatism using model of Beaver and Ryan (2000) with respect to net assets measure. We also used approaches developed in Easton and Harris (1991) and Francis and Schipper (1999) to measure value relevance of returns and price, respectively. In order to examine the relationship between conservatism and value relevance of accounting information, we partition 822 observations (year-firm) to four groups with respect to levels of conservatism (high and low) as well as trend in conservatism (increasing and non-increasing). For examining each of two hypotheses, we calculated the adjusted R2 from regression of price on earnings and book values as well as the adjusted R2 from regression of returns on earnings and changes in earnings for each of years between 1384 through 1389 separately and then we used the average of six year’s adjusted R2 as a measure of value relevance. Afterwards, we used the average to examine whether the difference of value relevance of levels and trends in conservatism is significant. We used the paired-independence test for this purpose. Despite the increasing conservatism in recent years, we find no evidence that conservatism is related to value relevance. With respect to the first hypothesis although the measure of value relevance in firms with high levels of conservatism is more than those of low levels, the difference between them is not significant. This result applies to the second hypothesis, too.