بررسي پايايي و روايي مقياس لذت اسنيت - هميلتون در دانشجويان

Investigation of the reliability and validity of Snaith-Hamilton Pleasure Scale in university students

هدف اين پژوهش، بررسي پايايي و روايي مقياس لذت اسنيت - هميلتون (SHAPS)، در دانشجويان بود. جامعه ي آماري پژوهش حاضر را كليه ي دانشجويان دانشگاه اصفهان تشكيل مي دادند كه از ميان آن ها تعداد 294 نفر به روش تصادفي چندمرحله اي به عنوان نمونه ي پژوهش، انتخاب شدند. جهت بررسي پايايي SHAPS از ضرايب آلفاي كرونباخ و دو نيمه سازي استفاده شد و روايي همزمان اين ابزار با استفاده از پرسشنامه ي شادكامي آكسفورد (OHQ) و پرسشنامه ي افسردگي بك (BDI) مورد سنجش قرار گرفت. نتايج نشان داد كه SHAPS از پايايي قابل قبولي برخوردار است. ضرايب همبستگي معنادار اين ابزار با OHQ و BDI روايي همزمان اين ابزار را تاييد كرد(P < 0/01). همچنين نتايج تحليل عاملي تاييدي، نشانگر تاييد روايي عاملي اين ابزار بود. براساس نتايج به دست آمده در اين پژوهش، SHAPS يك ابزار معتبر و پايا جهت سنجش لذت در جمعيت دانشجويان است.

The purpose of this study was to investigate the reliability and validity of the Snaith-Hamilton Pleasure Scale (SHAPS) in university students. The statistical population of this study were all students of University of Isfahan among whom 294 students were selected through random multistage sampling as the sample of the study. Cronbach's Alpha and split-half coefficients were used for computing the reliability of SHAPS. Also، Oxford Happiness Questionnaire (OHQ) and Beck Depression Inventory (BDI) were used to calculate the concurrent validity of SHAPS. The results showed that SHAPS has an appropriate reliability. Significant correlations between SHAPS with OHQ and BDI، confirmed the concurrent validity of the scale (P < 0/01). Also، the results of confirmatory factor analysis، confirmed factor validity of SHAPS. Based of the results of this study، SHAPS is a reliable، and valid instrument to assess pleasure in population university students