سياست خارجي آمريكا از كلينتون تا بوش؛ تداوم گفتمان رهبري جهان

US foreign policy from Clinton to Bush ; sustaining world leadership Goftman

تنها نكته مورد توافق ميان همه تحليلگران حوزه روابط بين الملل در مورد تحولات بين المللي سالهاي پاياني و آغازين دو هزاره،در«دگرگوني بنيادين‌ جهان پس از فروپاشي شوروي»نمود مي‌يابد؛تغييري كه پيامد آن ظهور ايالات‌ متحده آمريكا به عنوان«تنها ابر قدرت»بازمانده از دوران جنگ سرد بود.قرار گرفتن ايالات متحده در رأس هرم چينش بازيگران بين المللي،بروز پيامدهاي‌ رفتاري خاص را از سوي اين كشور اجتناب‌ناپذير ساخت.بدين‌ترتيب حكومت‌ در جهت بسط و نهادينه‌سازي هژموني دستور كار واضح سياست خارجي‌ آمريكا تعريف شد؛دستور كاري كه در گذر زمان با توجه به محيط داخلي و فضاي خارجي راهكارهاي متناسبي را طلب مي‌كند.گرچه در دوران كلينتون‌ دموكرات با وجود مشخص بودن هدف،اتفاق نظري در مورد اين راهكارها حاصل نشد،اما حمله به نمادهاي قدرت آمريكا و نه منابع آن در يازدهم‌ سپتامبر،«مقابله با تروريسم»را به اصل سامان‌بخش سياست خارجي ايالات‌ متحده و در واقع اصل شكل‌دهنده نظام بين الملل در سالهاي پيش رو بدل‌ ساخت؛عاملي منحصر به فرد براي ايجاد اجماع در حركت به سمت هژموني.