صلاحيت مراجع داوري براي تجديد نظر: بازخواني رويه ديوان داوري ايران- ايالات متحده

Revision in International Arbitaration :Practic of Iran-united states Claims Tribunal

در موارد سكوت موافقت نامه داوري براي تجديد نظرو نيز موارد ان از موضوعات چالش بر انگيز بويژه در داوري هاي فراملي و بين المللي مي باشد ديوان داوري ايران –ايالات متحده هرگاه با موضاع در خواست تجديد نظر در آراء خود روبرو بوده و به فقدان نص استناد نوده است اما در عين حال به تبعيت از بسياري از مراجع بين المللي به وجود "صلاحيت و يا اقتدار ذاتي يا نهفته"خود براي تجديد نظر در موارد بسياري محدود مانند جعل و ارتشاء اشاره مي كند مع الوصف از اعمال اين اقتدار و صلاحيت به دليل عدم انطباق مصاديق مطروحه با ان موارد محدود امتناع كرده است نهايتا در تاريخ اول ژوئيه 2011 هيئت عمومي ديوان در پاسخ به در خواست دولت جمهوري اسلامي ايران براي تجديد نظر در راي جزئي صادره در خصوص پرونده معروف به "ب-61"وجود اختيار و صلاحيت ذاتي را براي خود در مورد تجديد نظر بطور كلي منتفي دانسته است.در اين تصميم كه به صورت اجتماعي و با امضاي موافق تمامي داوران صادر شده است ايجاد چنين صلاحيتي براي ديوان به پيش بيني ان در مقررات شكلي ديوان موگوا گرديده است