اصل بيان دلايل، مستندات آرا، تصميمات اداري و انعكاس آن در رويه قضايي ديوان عدالت اداري

the principal of exclaiming the reasons and documentation of the administrative decisions and it's effect on the jurisprudence of the court of administrative justice

مي توان ادعا كرد كه اصل بيان دلايل، مستندات آرا و تصميمات از حوزه رسيدگي هاي قضايي به عرصه اداري توسعه و تعميم يافته است. با اين حال نظر به تفاوت هاي اين دو حوزه، اين اصل در حقوق اداري از انعطاف بيشتري برخوردار بوده و بسته به موضوع، زمينهها و شرايط پيراموني آن متفاوت ميباشد. رويه قضايي ديوان عدالت اداري اصل مزبور را در خصوص آراي دادگاههاي اداري مورد شناسايي قرار داده اما رويه ديوان در مورد تصميمات اداري از قوام و توسعهيافتگي كافي برخوردار نيست. اين نوشتار با بررسي اين اصل در چند نظام حقوقي )انگلستان، آمريكا، فرانسه، اتحاديه اروپا و استراليا( وضعيت آن را در حقوق اداري ايران و به خصوص در رويه قضايي ديوان عدالت اداري واكاوي كرده است.

Legal obligation to provide reasons for administrative decisions is a principle that originated from judicial field moving to the administrative decision-making process, there seems to be profound differences between two areas. It is, therefore, very much context dependent, offering considerable room for the exceptional circumstances . The Iranian legal system paid its attention to the principle in judicial proceedings, yet its shortcoming in administrative procedures seems to be obvious. Although the Court of Administrative Justice in a rather isolated case seems to call for the observance of the principle in administrative procedures, it is hard to argue that this would lead to a legally binding rule.