اندازه‌گيري ميزان هموارسازي مخارج مصرفي خوراكي در برابر شوك‌هاي موقت و دائمي درآمد خانوارها در ايران

Measuring the Consumption Smoothing of Iranian Households’ Consumption Food Against the Temporary and Permanent Income Shocks

مصرف كالاها و خدمات يكي از اصلي‌ترين متغيرهاي اقتصادي منعكس‌كننده شرايط رفاه خانوارها در يك جامعه و نيز محرك تقاضاي كل و هدف توليد در اقتصاد است. بدين ترتيب اندازه‌گيري ميزان انتقال شوك‌هاي درآمد به مصرف خانوار در راستاي درك توانايي هموارسازي مصرف و بررسي تغييرات رفاهي افراد تحت شرايط بي‌ثباتي درآمد و نيز در طراحي و ارزيابي سياست‌هاي بهينه اجتماعي و جهت‌‌دادن اين سياست‌ها با هدف افزايش قدرت خريد، حفظ و ارتقاي سطح رفاه خانوارها نقش مهمي ايفا مي‌كند. هدف از اين مطالعه اندازه‌گيري ميزان هموارسازي مخارج مصرفي خوراكي خانوارها در ايران در برابر شوك‌هاي دائمي و موقت درآمد با استفاده از داده‌هاي پانلي متشكل از درآمدها، هزينه‌ها، شاخص‌هاي اجتماعي خانوارهاي ايراني از قبيل سن، جنسيت، تحصيلات، وضع فعاليت، وضعيت زناشويي طي سال‌هاي 1393-1388 و از قيود كوواريانس تحميل شده بر رشد درآمد و مصرف جهت شناسايي مقادير پارامترهاي شوك‌هاي دائمي و موقت درآمد، است. نتايج به دست‌آمده نشان مي‌دهند كه گرچه بيمه تقريباً كامل براي مخارج خوراكي خانوارها در مقابل شوك‌هاي موقت و دائمي درآمد طي دوره مورد بررسي وجود دارد، اما براي شو‌ك‌هاي موقت به ميزان بيشتري مورد هموارسازي قرار گرفته است. همچنين عواملي مانند افزايش سطح تحصيلات، شهرنشيني، متأهل بودن و اشتغال همبستگي مثبت با درآمد دارند به طوري كه نقش مهمي قدرت هموارسازي مصرف خانوار به ازاي شوك‌هاي درآمد داشته‌اند.

Household consumption expenditures one of the main economic variables that reflect the households’ welfare level as well as stimulate aggregate demand and purpose of all production in the economy. Therefore, measuring the income shocks transmission to household consumption is critical for evaluation the ability of consumption smoothing with income shocks or economic stability and hence, for designing stabilization, income-maintenance and optimal social policies in the aim to increasing purchasing power, preserving and promoting the welfare of households. According to the terms of stagflation in Iran economy over the past few years, this paper computes the degree of transmission of temporary and permanent income shocks to using the panel data on the income, meal consumption expenditures and other household characteristics (Age, gender, education, working status and marital status) gathered by Iranian urban and rural households’ expenditures and Income Surveys (HEIS) over the period 1388-1393. The results show that there is nearly complete insurance against temporary and permanent income during the period of study.