آزمون ميانگين-واريانس بر اساس چهارچوب نظري ريسك نامطلوب (downside risk) با استفاده از مدل خود رگرسيون برداري(VAR)

Mean-Variance test based on theoretical framework of downside risk using VAR

واريانس و ريسك نامطلوب ، معيارهاي متفاوتي از اندازه گيري ريسك در مديريت پرتفوي مي باشند. هدف از انجام اين تحقيق آزمون ميانگين واريانس بر اساس چارچوب نظري ريسك نامطلوب (downside risk) با استفاده از مدل خود رگرسيون برداري(VAR) مي باشد. بازه زماني در اين تحقيق سال هاي 1384 الي 1393 مي باشد. قلمرو مكاني اين تحقيق بورس اوراق بهادار تهران بوده و روش آماري مورد استفاده در اين تحقيق مدل خود رگرسيون برداري(VAR) مي باشد. نتايج بدست آمده از اين تحقيق نشان مي دهد چارچوب ريسك نامطلوب از چارچوب ميانگين-واريانس ماركوئيتز بهتر عمل مي كند. به علاوه، اين تفاوت زماني كه بازده دارايي چولگي بيشتري دارد، عميق تر است و نتايج استفاده از ريسك نامطلوب را به جاي واريانس، به عنوان يك معيار اندازه گيري ريسك براي تصميمات سرمايه گذاري، پيشنهاد مي كند.

Variance and downside risk are different variety of risk factors in portfolio management. The purpose of this research is testing mean-variance based on theoretical framework of downside risk using VAR. Period used for this test is from 1384 to 1393 for Tehran Stock Exchange. VAR is the statistical methods used in this study. The results of this study suggest downside risk works better than the framework of mean - variance. In addition, the difference is even more visible when return on assets is more skewed. The study's outcome suggest the downside risk is a better measurement than mean -variance for investment decisions